| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 49,0029,001,ด้วยความสนุกสนาน แต่ความยั้งคิดทางไตรทวารมีน้อย ขั้นนี้กำหนด | |
| 49,0029,002,เป็นปฐมวัย. ปูนกลาง อัตภาพเจริญเต็มที่ รู้จักยั้งคิดในการทำและ | |
| 49,0029,003,พูด รู้จักผิดชอบ จิตเจตสิกหนักแน่น ขั้นนี้กำหนดเป็นมัชฌิมวัย | |
| 49,0029,004,ปูนสุดท้าย สังขารแปรลงในข้างทรุดโทรม จิตเจตสิกซึมเซื่องเงื่อง | |
| 49,0029,005,หงอย ขั้นนี้กำหนดเป็นปัจฉิมวัย. ความเปลี่ยนแปลงแห่งกาลเวลา | |
| 49,0029,006,วันคืนหมุนเวียนไปเท่าใด วัยแห่งสรรพสัตว์ ก็ย่อมต้องคล้อยตาม | |
| 49,0029,007,ไปเท่านั้น หรือจะกล่าวว่า ความเสื่อมและความเจริญ แห่งสรรพ- | |
| 49,0029,008,สัตว์มีเท่าใด กาลเวลาย่อมมีเท่านั้น ทุก ๆ ระยะแห่งความก้าวหน้า | |
| 49,0029,009,หรือถอยหลังกลับแห่งบรรดาสรรพสัตว์ที่เคลื่อนไหวอย่างไร กาลเวลา | |
| 49,0029,010,ก็ย่อมรุกรันไป ติดตามไปเสมอ ใช่แต่เท่านั้นก็หามิได้ แม้ถึงกาล | |
| 49,0029,011,จะรุกรันสรรพสัตว์ดังอธิบายมาแล้วนั้นก็จริง แต่กาลเวลาเองก็ย่อม | |
| 49,0029,012,หมดสิ้นไปเหมือนกัน เช่น วันที่ ๑ สิ้นไป วันที่ ๒ เกิดแทน | |
| 49,0029,013,วันที่ ๒ สิ้นไป วันที่ ๓ มีแทน ดังนี้ จะเห็นได้ว่า วันที่ ๑ ที่ ๒ | |
| 49,0029,014,นั่นเป็นกาลเวลา ก็ย่อมหมดสิ้นไปด้วย ฉะนั้น บรรดาสรรพสัตว์ | |
| 49,0029,015,ในโลกนี้ จึงถูกความหมุนเวียนแห่งกาลเวลารุกร้น และกาลเวลา | |
| 49,0029,016,ก็หมดสิ้นไปด้วย สังขารของมนุษย์ก็เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา จึง | |
| 49,0029,017,สมด้วยคาถาประพันธ์อันมาในสคาถวรรค สังยุตตนิกายว่า | |
| 49,0029,018,<B>อจฺจยนฺติ อโห รตฺตา ชีวิตํ อุปรุชฺฌติ | |
| 49,0029,019,อายุ ขียติ มจฺจานํ กุนฺนทีนมิโวทกํ</B> | |
| 49,0029,020,อนาถหนอ ! วันคืนย่อมล่วงไป ชีวิตย่อมรุกร้นเข้ามา อายุ | |
| 49,0029,021,ของสรรพสัตว์ย่อมสิ้น ไป เปรียบเหมือนน้ำแห่งแม่น้ำน้อยฉะนั้น ฯ | |