dhamma-scholar-book / 49 /490018.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
49,0018,001,ไม่มีใครสามารถจะบำบัดให้หายได้เด็ดขาดเหมือนโรคคือพยาธิอย่างอื่น
49,0018,002,ได้ ต่อเมื่อสังขารดับแล้วก็หมดกันไปตอนหนึ่ง อนึ่ง สังขารซึ่งมีโรค
49,0018,003,ต่าง ๆ ประจำ กับทั้งมีโรคอย่างยิ่งคือความหิวประกอบอยู่ด้วย จึง
49,0018,004,ชื่อว่าเป็นทุกข์อย่างยอด ซ้ำผู้มีปัญญาทรามมามีความยึดมั่นถือมั่นเข้า
49,0018,005,จับกำกับอยู่ด้วย จึงเป็นทุกข์ใหญ่หลวงทีเดียว ส่วนผู้รู้มีปัญญาใช้ญาณ
49,0018,006,ปรีชาพิจารณาเห็นตามเป็นจริงแล้ว บำเพ็ญไตรสิกขาให้ไพบูลในตน
49,0018,007,ละความยึดมั่นถือมั่นเสียได้ จึงได้ประสบสุขอย่างเอก ไม่มีความสุข
49,0018,008,อย่างอื่นจะเปรียบปาน ดังบรรยายมาด้วยประการฉะนี้ ฯ