| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 49,0011,001,ตัวอย่างที่ ๒ | |
| 49,0011,002,<B>๑. ชิคจฺฉา ปรมา โรคา</B> | |
| 49,0011,003,ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง ฯ | |
| 49,0011,004,<B>๒. สงฺขารา ปรมา ทุกฺขาล</B> | |
| 49,0011,005,สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง ฯ | |
| 49,0011,006,<B>๓. เอตํ ตฺวา ยถาภูตํ นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ</B> | |
| 49,0011,007,ความรู้ข้อนั้นตามเป็นจริงแล้ว ดับเสียได้ เป็นสุขอย่างยิ่ง<SUP>๑</SUP> ฯ | |
| 49,0011,008,จักได้บรรยายความตามกระทู้พุทธภาษิต ซึ่งได้ยกไว้เป็นนิกเขป | |
| 49,0011,009,บทเบื้องต้นนั้นไปโดยลำดับ. | |
| 49,0011,010,ข้อ ๑ ว่า ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่งนั้น ความว่า บุคคลเรา | |
| 49,0011,011,ที่เกิดมาในโลกนี้ ล้วนต้องมีโรคเบียดเบียนด้วยกันทั้งนั้น ไม่เลือกว่า | |
| 49,0011,012,จะเป็นคนมีสกุลสูงหรือต่ำ มีทรัพย์ มียศศักดิ์ หรือยากจนไร้ยศ | |
| 49,0011,013,จะต่างกันก็แต่ว่ามากหรือน้อยพอเยียวยาได้ หรือรักษาไม่ไหวเท่านั้น | |
| 49,0011,014,โรคนั้นเล่า ก็มีหลายอย่างหลายชนิด เหลือที่จะพรรณนาให้ครบ | |
| 49,0011,015,ถ้วน บางคนก็มีโรคมาก บางคนก็มีโรคน้อยต่าง ๆ กัน อันผู้ที่ | |
| 49,0011,016,จะไม่มีโรคนั้นแทบจะหาไม่ได้เลย ที่กล่าวกันว่า คนนี้คนนั้นเขาเป็น | |
| 49,0011,017,สุขสบายไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ดังนี้ ใช่ว่าผู้นั้นจะเป็นคนปราศจากโรค | |
| 49,0011,018,เสียทีเดียวก็หาไม่ เป็นแต่มีโรคน้อย หรือเกิดขึ้นเป็นครั้งเป็นคราว | |
| 49,0011,019,ก็หายไป เพราะว่า ชีวิตร่างกายนี้ ท่านกล่าวว่าเป็นดุจเรือน | |