| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 44,0038,001,ด้วยสามารถวิมุตติ จำแนกเป็นประการ ๓ ด้วยสามารถแห่งประถม | |
| 44,0038,002,พุทธวจนะ คือ <B>อเนกชาติ สํสารํ</B> เป็นอาทิ และมัชฌิมพุทธวจนะ | |
| 44,0038,003,คือระหว่างแห่งธรรมทั้ง ๒ และปัจฉิมพุทธวจนะ คือ <B>หนฺททานิ | |
| 44,0038,004,ภิกฺขเว อามนฺตยามิ โว วยธมฺมา</B> เป็นอาทิ และเป็นประการ ๓ อีก | |
| 44,0038,005,ด้วยสามารถแห่งพระไตรปิฎก เป็นประการ ๕ ด้วยสามารถแห่ง | |
| 44,0038,006,นิกาย ๕ เป็นประการ ๙ ด้วยสามารถแห่งองค์มีสุตตะเป็นต้น มี | |
| 44,0038,007,"เวทัลละเป็นที่สุด เป็นประการ ๘๔,๐๐๐ ด้วยสามารถแห่งพระธรรม-" | |
| 44,0038,008,"ขันธ์ คืออรหันตเจ้าเรียนจากสำนักแห่งพระพุทธเจ้า ๘๒,๐๐๐ " | |
| 44,0038,009,"เรียนจากสำนักพระสารีบุตร พระอุบาลี และพระอานนท์ ๒,๐๐๐ รวม" | |
| 44,0038,010,"กันจึงเป็น ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์." | |
| 44,0038,011,อ. ๒๔๖๙ | |
| 44,0038,012,ถ. พระอภิธรรมปิฎก พระผู้มีพระภาคตรัสเทศนาแก่ใคร ? ที่ | |
| 44,0038,013,ไหน ? ธรรมอื่น ๆ มีมาก เหตุไรจึงไม่ทรงนำไปแสดง ? | |
| 44,0038,014,ต. พระผู้มีพระภาคตรัสเทศนาโปรดพระพุทธมารดา ที่ชั้น | |
| 44,0038,015,ดาวดึงส์. เพื่อเป็นเครื่องแสดงกตัญญูกตเวทีใช้หนี้ค่าข้าวป้อนและ | |
| 44,0038,016,น้ำนม. ธรรมอื่น ๆ แม้มีมากก็จริง ถึงดังนั้นก็ทรงใคร่ครวญดูแล้ว | |
| 44,0038,017,เห็นว่าไม่สมควรกัน เพราะตามปกติพระผู้มีพระภาคเมื่อจะทรงแสดง | |
| 44,0038,018,พระธรรมเทศนาโปรดใคร มักตรวจดูอุปนิสัยก่อน แล้วจึงหาข้อ | |
| 44,0038,019,ธรรมที่เหมาะกันแสดงให้ฟัง ถ้าธรรมไม่เหมาะ การแสดงก็ไม่ | |
| 44,0038,020,ปรากฏผล พระผู้มีพระภาคทรงมุ่งให้ธรรมสำเร็จผลแก่ผู้ฟังจริง ๆ จึง | |
| 44,0038,021,เลือกข้อธรรมที่จะทรงแสดง. อนึ่ง พระพุทธมารดาของพระองค์ ก็ | |