dhamma-scholar-book / 44 /440023.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
44,0023,001,คือในระหว่างนั่งกับนอน.
44,0023,002,ส. ป.
44,0023,003,ถ. การปฏิบัติเมื่อมีความเพียรมาก ก็ไม่สำเร็จได้ง่าย ข้อนี้
44,0023,004,เป็นเพราะเหตุไร ?
44,0023,005,ต. เพราะการปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุผลอันเป็นที่มุ่งหมาย จำต้อง
44,0023,006,อาศัยความพอเหมาะพอดี ถ้าเพียรมากเกินไปจิตมักตกไปทางฟุ้งซ่าน
44,0023,007,เพราะมุ่งแรงเกิน ถ้าความเพียรน้อยจิตก็มักตกไปฝ่ายเกียจคร้าน ต้อง
44,0023,008,อาศัยความพอเหมาะ ทั้งการที่จะบรรลุคุณที่ยิ่งได้เช่นนั้น ก็ต้องอาศัย
44,0023,009,จิตมีความปล่อยวาง จิตว่าง ถ้าไปติดอยู่ในอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง
44,0023,010,ก็ไม่อาจบรรลุได้ เพราะจิตยังไม่มีความปล่อยวาง.
44,0023,011,ส. ป.
44,0023,012,ถ. พระอานนท์เถระ ไปแสดงพระธรรมเทศนาโปรดสุภมาณพ
44,0023,013,นั้น แสดงพระสูตรอะไร ? ใจความว่ากระไร ?
44,0023,014,ต. แสดงพระธรรมเทศนาโปรดสุภมาณพด้วยสุภสูตร. ใจความ
44,0023,015,ในพระสูตรนั้น แสดงถึงเรื่องกรรม คือ กรรมที่บุคคลทำ ย่อมจำแนก
44,0023,016,บุคคลผู้ทำให้เป็นต่าง ๆ กัน เป็นผู้มั่งมีบ้าง ยากจนบ้าง ดีบ้าง
44,0023,017,ชั่วบ้าง มีอายุยืนบ้าง อายุน้อยบ้าง เป็นต้น.
44,0023,018,ส. ป.
44,0023,019,ถ. เมื่อเริ่มลงมือทำประถมสังคายนาครั้งนั้น นับแต่กาลที่พระ
44,0023,020,ศาสดาเสด็จขันธปรินิพพานได้แล้วกี่วัน ? และพระพุทธศักราชล่วง
44,0023,021,แล้วเท่าไร ?