| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 43,0045,001,โดยความก็คือให้ละวางทิฏฐินั้น ๆ เสียจากสันดาน. | |
| 43,0045,002,ส. ป. | |
| 43,0045,003,ถ. ท่านได้สำเร็จพระอรหัต เพราะธรรมเทศนาอันพระศาสดา | |
| 43,0045,004,ตรัสแก่ใคร ? ที่ไหน ? ใจความในธรรมเทศนานั้นอย่างไร ? | |
| 43,0045,005,ต. ท่านได้สำเร็จพระอรหัต เพราะได้ฟังธรรมเทศนาอันพระ | |
| 43,0045,006,ศาสดาตรัสแก่ปริพาชก ชื่อทีฆนขะ อัคคิเวสนโคตร. ที่ถ้ำสุกรขาตา | |
| 43,0045,007,เขาคิชฌกูฏ แขวงกรุงราชคฤห์. ในธรรมเทศนานั้นใจความว่า ทรง | |
| 43,0045,008,แสดงโทษแห่งความถือมั่นด้วยทิฏฐิ ๓ อย่าง และอุบายเครื่องไม่ถือมั่น. | |
| 43,0045,009,๒๔๖๔ | |
| 43,0045,010,ถ. พระศาสดาทรงตั้งภิกษุผู้เยี่ยมในทางปัญญา ไว้ในตำแหน่ง | |
| 43,0045,011,พระอัครสาวก นำให้ลงความเห็นได้อย่างไร ? | |
| 43,0045,012,ต. การทรงตั้งภิกษุผู้เยี่ยมในทางปัญญา ไว้ในตำแหน่งพระอัคร- | |
| 43,0045,013,สาวกนั้น นำให้ลงความเห็นได้ว่า บรรดาบารมีธรรมที่เป็นเหตุให้ถึง | |
| 43,0045,014,พระนิพพาน ปัญญาบารมีจัดเป็นเหตุอันประเสริฐกว่า. | |
| 43,0045,015,๒๔๖๔ | |
| 43,0045,016,ถ. พระสารีบุตรอัครสาวกฝ่ายขวา เป็นผู้มีปัญญาอย่างยอดเยี่ยม | |
| 43,0045,017,ก็ปรากฏแล้ว ใคร่จะสดับว่าท่านเป็นผู้มีกตัญญูเพียงไร ? | |
| 43,0045,018,ต. พระสารีบุตร นับว่าท่านเป็นศรีของพระศาสนาอย่างอุกฤษฏ์ | |
| 43,0045,019,องค์หนึ่ง ใครได้ทำคุณแก่ท่านแม้แต่เล็กน้อยก็มิได้ลืมคุณ ข้อนี้พึงสาธก | |
| 43,0045,020,ด้วยเรื่องราธพาหมณ์ ความว่า วันหนึ่งท่านเที่ยวไปบิณฑบาต ได้ | |