|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
43,0034,001,ความยำเกรงเป็นเบื้องต้น ต่อนั้นมาทรงแสดงอภินิหารอย่างอื่น ๆ
|
|
43,0034,002,ถอนทิฏฐิมานะแห่งท่านและบริวารลงทุกที จนได้ปรีชาหยั่งเห็นว่า
|
|
43,0034,003,ลัทธิของตนนั้นหาแก่นสารมิได้ หลงถือตนว่าเป็นผู้วิเศษเช่นใด หา
|
|
43,0034,004,เป็นเช่นนั้นไม่ ได้ความสลดใจ พร้อมกันลอยบริขารแห่งชฎิลเสียใน
|
|
43,0034,005,แม่น้ำนั้นแล้ว ทูลขออุปสมบท ทรงอนุญาตให้เป็นภิกษุทั้งมวล.
|
|
43,0034,006,๒๔๖๓-๒๔๖๗
|
|
43,0034,007,ถ. เมื่อได้อ่านดูตามตำนานแล้ว มักมีปรากฏว่า ชนในสมัยก่อน
|
|
43,0034,008,มักชอบทำการบูชายัญกันยิ่งนัก การบูชายัญดีอย่างไร จึงทำให้เขานิยม
|
|
43,0034,009,กัน ?
|
|
43,0034,010,ต. การบูชายัญ ในสมัยนั้นเขาถือกันว่าดี เพราะยัญทั้งหลาย
|
|
43,0034,011,กล่าวสรรเสริญผล คือรูปเสียงและรสเป็นอารมณ์ที่สัตว์ปรารถนา และ
|
|
43,0034,012,"สตรีทั้งหลาย, แสดงว่าบูชายัญแล้ว ก็จะได้ผลคืออารมณ์ที่น่าปรารถนา"
|
|
43,0034,013,เพราะเหตุนี้ชนในสมัยนั้นจึงนิยมทำพิธีบูชายัญ.
|
|
43,0034,014,ส. ป.
|
|
43,0034,015,ถ. ครั้นทรงประดิษฐานพระศาสนาในมคธรัฐ ได้ท่าน<SUP>๑</SUP>เป็นกำลัง
|
|
43,0034,016,ให้เสร็จผลดีอย่างไรบ้าง ? จงยกอุทาหรณ์.
|
|
43,0034,017,ต. ได้ท่านเป็นกำลังสนับสนุนให้ชาวมคธรัฐไม่กระด้างกระเดื่อง
|
|
43,0034,018,เพราะทิฏฐมานะ เมื่อเสด็จถึงกรุงราชคฤห์ประทับอยู่ ณ สวนตาลหนุ่ม
|
|
43,0034,019,พระเจ้าพิมพิสารเสด็จไปเฝ้าพร้อมด้วยราชบริวารเป็นอันมาก ราชบริษัท
|
|
43,0034,020,ยังไม่อ่อนน้อมเรียบร้อยควรรับพระธรรมเทศนาได้ จึงตรัสถามพระ-
|
|
|