| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0007,001,ให้ถอนอัตตานุทิฏฐิเป็นต้นเสียได้ ทำให้บรรลุความบริสุทธิ์ถึงวิมุตติ | |
| 41,0007,002,อันเป็นที่สุดแห่งพรหมจรรย์ ได้รับสุขสงบอย่างยอดเยี่ยม สมถกัมมัฏฐาน | |
| 41,0007,003,จัดเข้าในอธิจิตตสิกขา วิปัสสนากัมมัฏฐานจัดเข้าในอธิปัญญาสิกขา. | |
| 41,0007,004,๒๔๗๕ | |
| 41,0007,005,ถ. อารมณ์ของสมถภาวนามี ๔๐ คือ กสิณ ๑๐ อสุภ ๑๐ | |
| 41,0007,006,อนุสสติ ๑๐ อาหาเรปฏิกูลสัญญา ๑ จตุธาตุววัตถาน ๑ พรหม- | |
| 41,0007,007,วิหาร ๔ อรูป ๔ ในอารมณ์เหล่านี้ ที่เป็นรูปธรรมก็มี ที่เป็นอรูป- | |
| 41,0007,008,ธรรมก็มี และผู้บำเพ็ญสมถภาวนาจนได้อัปปนาสมาธิ ซึ่งจัดเป็น | |
| 41,0007,009,ตัวฌาน ก็ยังต้องยึดอารมณ์เหล่านี้บริกรรม ก็เมื่อได้สำเร็จฌานแล้ว | |
| 41,0007,010,เหตุใดจึงเรียกว่ารูปฌาน ซึ่งแปลว่าฌานมีรูปธรรมเป็นอารมณ์เล่า | |
| 41,0007,011,มีข้อลี้ลับอย่างไร ? ข้อฟัง. | |
| 41,0007,012,ต. อารมณ์ของสมถภาวนามีถึง ๔๐ และในอารมณ์เหล่านี้ที่ | |
| 41,0007,013,เป็นรูปธรรมก็มี ที่เป็นอรูปธรรมก็มี. ดังว่านั้นจริง แต่ที่จะให้สำเร็จ | |
| 41,0007,014,อัปปนาสมาธิซึ่งเป็นตัวฌานสมาบัตินั้น หาได้ให้สำเร็จได้ทั้งหมดไม่ | |
| 41,0007,015,ที่ให้สำเร็จอัปปนาสมาธิได้ ก็เฉพาะที่เป็นรูปธรรม เช่น กสิณ ๑๐ | |
| 41,0007,016,อสุภ ๑๐ เป็นต้น ซึ่งผู้เจริญจะต้องใช้อาการเพ่งและนึกควบกันไป | |
| 41,0007,017,ด้วย ส่วนที่เป็นอรูปธรรม ซึ่งผู้เจริญใช้แต่อาการนึกอย่างเดียว หาได้ | |
| 41,0007,018,สำเร็จถึงอัปปนาสมาธิซึ่งเป็นตัวฌานไม่ ฉะนั้น ฌานที่ได้ด้วยอำนาจ | |
| 41,0007,019,เพ่งวัตถุหรือรูปและนึกเป็นอารมณ์นั้น ท่านจึงเรียกว่ารูปฌาน ฌาน | |
| 41,0007,020,มีรูปธรรมเป็นอารมณ์. | |
| 41,0007,021,๒๑/๙/๘๐ | |