| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0023,001,๒. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีล อาจาระ ความเห็นชอบ เคยได้ยินได้ฟัง | |
| 38,0023,002,มาก มีปัญญา. | |
| 38,0023,003,๓. รู้จักอาบัติ มิใช่อาบัติ อาบัติเบา อาบัติหนัก จำปาฏิโมกข์ได้ | |
| 38,0023,004,แม่นยำ. | |
| 38,0023,005,ทั้งมีพรรษาได้ ๕ หรือยิ่งกว่า. | |
| 38,0023,006,[องค์เหล่านี้ แม้บกพร่องบางอย่าง ก็ยังได้ ที่ขาดไม่ได้ คือ | |
| 38,0023,007,กำหนดพรรษา]. | |
| 38,0023,008,<B>ภิกษุผู้มีพรรษาครบ ๑๐ แล้ทรงอนุญาตให้มีหน้าที่ดังนี้</B> | |
| 38,0023,009,๑. เป็นอุปัชฌายะให้อุปสมบท. | |
| 38,0023,010,๒. เป็นอาจารย์ให้นิสัย. | |
| 38,0023,011,๓. มีสามเณรไว้อุปัฏฐาน คือให้บรรพชาเป็นสามเณรได้. | |
| 38,0023,012,[แต่ภิกษุผู้ขาดองค์สมบัติ แม้มีพรรษาครบกำหนดแล้ว ก็ไม่ | |
| 38,0023,013,ทรงอนุญาต]. | |
| 38,0023,014,<B>องค์แห่งเถระ</B> | |
| 38,0023,015,<B>องค์สมบัติที่กำหนดไว้สำหรับพระเถระ เพิ่มจากองค์ของ | |
| 38,0023,016,ภิกษุมัชฌิมะผู้นิสัยมุตกะดังนี้</B> | |
| 38,0023,017,๔. อาจพยาบาลเองหรือสั่งผู้อื่นให้พยาบาลสัทธิวิหาริก อันเตวาสิก | |
| 38,0023,018,ผู้อาพาธ อาจระงับเองหรือหาผู้อื่นให้ช่วยระงับความกระสัน คือ | |
| 38,0023,019,ไม่ยินดีในพรหมจรรย์ของสัทธิวิหาริกอันเตวาสิก อาจบรรเทาเอง | |
| 38,0023,020,หรือหาผู้อื่นให้ช่วยบรรเทาความเบื่อหน่ายอันเกิดขึ้นแก่สัทธิ- | |
| 38,0023,021,วิหาริกอันเตวาสิกโดยทางธรรม รู้จักอาบัติ รู้จักวิธีออกจากอาบัติ. | |