dhamma-scholar-book / 33 /330009.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
33,0009,001,๔. ต้องด้วยสำคัญว่าควรในของที่ไม่ควร (แล้วขืนทำ)
33,0009,002,"๕. ต้องด้วยสำคัญว่าไม่ควรในของที่ควร -""-"
33,0009,003,"๖. ต้องด้วยลืมสติ -""-"
33,0009,004,๑๑. อานิสงส์พระวินัย
33,0009,005,พระวินัยนั้น ภิกษุรักษาโดยถูกทางย่อมได้อานิสงส์ (ผลดี) คือ
33,0009,006,ความไม่ต้องเดือดร้อนใจเรียกว่า <B>วิปฏิสาร*</B> ย่อมได้ความแช่มชื่นเบิกบาน
33,0009,007,เพราะรู้สึกว่าตนประพฤติดีงาม ไม่ต้องถูกจับกุมลงโทษ หรือติเตียน
33,0009,008,มีแต่จะได้รับการสรรเสริญ จะเข้าหมู่ภิกษุผู้ทรงศีลก็องอาจ ไม่สะทกสะท้าน
33,0009,009,ฝ่ายภิกษุประพฤติไม่ถูกทาง ย่อหย่อนทางวินัย ย่อมจะได้ผลตรงกันข้าม
33,0009,010,กับที่กล่าวแล้ว.
33,0009,011,๑๒. ผลที่มุ่งหมายแห่งพระวินัย ๘ อย่าง
33,0009,012,๑. เพื่อป้องกันไม่ให้เป็นคนเหี้ยมโหด เช่น ห้ามฆ่ามนุษย์.
33,0009,013,"๒. "" "" ความลวงโลกเลี้ยงชีพ เช่น ห้ามอวดอุตตริ ฯ"
33,0009,014,"๓. "" "" ความดุร้าย เช่นห้ามด่ากันตีกัน."
33,0009,015,"๔. "" "" ความประพฤติเลวทราม เช่น ห้ามพูดปด."
33,0009,016,"๕. "" "" ความประพฤติเสียหาย เช่น ห้ามแอบฟังความ."
33,0009,017,"๖. "" "" ความเล่นซุกซน เช่น ห้าไม่ให้เล่นจี้กัน."
33,0009,018,๗. ทรงบัญญัติตามความนิยมของคนครั้งนั้น เช่น ห้ามมิให้ขุดดิน.
33,0009,019,"๘. "" "" โดยเป็นธรรมเนียมของภิกษุ เช่น ห้ามฉันอาหารในวิกาล."