dhamma-scholar-book / 32 /320045.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
32,0045,001,เพราะเหตุดังกล่าวมานี้แล จึงทำให้พระองค์ออกบวชได้โดยไม่มีผู้ใด
32,0045,002,ขัดขวาง.
32,0045,003,๗/๘/๕๕
32,0045,004,ถ. พระศาสดาเป็นกษัตริย์โดยพระชาติ น่าจะทรงพอพระหฤทัย
32,0045,005,ในการยุทธ์และปรารถนาเป็นผู้ปกครองเมืองและประชาชน อย่างไร
32,0045,006,จึงพอพระหฤทัยในความเป็นพระศาสดาสอนพระศาสนามากกว่า จน
32,0045,007,ถึงยอมเปลี่ยนภาวะของพระองค์ ?
32,0045,008,ต. พระคันถรจนาจารย์กล่าวว่า เพราะทรงปรารภถึงชราพยาธิ
32,0045,009,มรณะ อันจะพึงมีแก่พระองค์และคนอื่น แล้วยังสังเวชพระหฤทัยบ้าง
32,0045,010,หลีกหาอุบายปลดเปลื้องบ้าง ข้อแรกไม่สมแก่คำว่า พระองค์ทรงพระ
32,0045,011,มหากรุณาเป็นพื้นมาเดิม และได้บำเพ็ญพระบารมีมาด้วย ข้อหลังฟัง
32,0045,012,ได้ แต่ความยังไม่กระจ่าง เพื่อความประสานตามคำนั้น มาลงกัน
32,0045,013,สันนิษฐานว่า ทรงเบื่อในภาวะเป็นกษัตริย์ผู้บำเรอด้วยกามคุณ
32,0045,014,ลุ่มหลงอยู่ แก่เจ็บตามไปเปล่า ทำชีวิตให้เป็นหมัน พระองค์
32,0045,015,ปรารภนาจะยังพระชนม์ของพระองค์ ให้สำเร็จประโยชนแก่มหาชนมาก
32,0045,016,ที่สุด จึงทรงเลือกเอาข้างเป็นพระศาสดา ผู้สอนพระศาสดา ยอม
32,0045,017,เปลี่ยนภาวะของพระองค์.
32,0045,018,๔/๗/๖๐
32,0045,019,ถ. พระองค์ทรงสมบูรณ์ด้วยพระสิริราชสมบัติทุกประการ ซึ่ง
32,0045,020,จะเป็นที่ล่อพระหฤทัยไม่ใช่หรือ ? เหตุไฉนจึงได้เสด็จออกทรงผนวช
32,0045,021,เสียเล่า ?