dhamma-scholar-book / 30 /300044.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
30,0044,001,ถูกต้องโผฏฐัพพะ รู้ธรรมารมณ์ด้วยใจ.
30,0044,002,๒. โภชเน มัตตัญญุตา รู้จักประมาณในการกินอาหารแต่พอ
30,0044,003,สมควรไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป.
30,0044,004,๓. ชาคริยานุโยค ประกอบความเพียรเพื่อจะชำระใจให้หมดจด
30,0044,005,จากกิเลส ไม่เห็นแก่นอนมากนัก.<SUP>๑</SUP>
30,0044,006,๑๕/๑๑/๕๔
30,0044,007,ถ. จงแสดงให้เห็นว่า อปัณณกปฏิปทาเป็นทางปฏิบัติไม่ผิด ?
30,0044,008,ต. อปัณณกปฏิปทา ข้อ ๑ อินทรียสังวร สำรวมอินทรีย์
30,0044,009,ทั้ง ๖ ไม่ให้ยินดียินร้ายในอารมณ์ต่างๆอันมากระทบ เมื่ออารมณ์
30,0044,010,ที่ดีมากระทบ ก็ไม่เกิดอภิชฌาความอยากได้ เมื่ออารมณ์ที่ชั่ว
30,0044,011,มากระทบ ก็ไม่เกิดโทมนัสขัดใจ เมื่อเป็นเช่นนี้จะมีผิดที่ไหน.
30,0044,012,ข้อ ๒ โภชเน มัตตัญญุตา ความรู้จักประมาณในการบริโภค
30,0044,013,อันธรรมดาอาหารย่อมเป็นของมีคุณ แต่ถ้าไม่รู้จักประมาณย่อมเป็น
30,0044,014,โทษได้ เช่นบริโภคจนเกินประมาณย่อมอึดอัด ถ้าเตโชธาตุไม่
30,0044,015,เผาให้ย่อยได้ก็อาจถึงตาย. อีกประการหนึ่ง ถ่ไม่รู้จักพิจารณา
30,0044,016,อาหารสำหรับบริโภค บางทีจะถูกอาหารอันไม่เป็นที่สบายแก่โรค
30,0044,017,ก็ย่อมให้โทษเป็นความผิด ถ้ารู้จักประมาณและรู้จักพิจารณาแล้ว
30,0044,018,จะผิดที่ไหน.
30,0044,019,ข้อ ๓ ชาคริยานุโยค ประกอบความเพียรเพื่อจะชำระใจให้
30,0044,020,หมดจด ไม่เห็นแก่นอนมากนัก ใจย่อมเป็นของสำคัญ ถ้าไม่คอย