|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
30,0007,001,สนับสนุนให้สำเร็จผลตามประสงค์ ปัญญาเป็นอริยทรัพย์ เป็นต้นก็จริง
|
|
30,0007,002,แต่ธรรมเหล่านี้เกิดมีขึ้น เพราะอาศัยสติสัมปชัญญะ ถ้าสติสัมปชัญญะ
|
|
30,0007,003,ไม่มี ธรรมเหล่าอื่นก็มีไม่ได้ สติสัมปชัญญะ เป็นอุปการะแก่ธรรม
|
|
30,0007,004,เหล่าอื่น ท่านจึงยกขึ้นแสดงว่า เป็นธรรมมีอุปการะมาก.
|
|
30,0007,005,๒๔๗๐
|
|
30,0007,006,ถ. บุคคลที่จะระลึกถึงกิจกรรมนั้นได้ เพราะรู้ตัว หรือว่า
|
|
30,0007,007,รู้ตัวเพราะระลึกได้จงอธิบาย ?
|
|
30,0007,008,ต. รู้ตัวเพราะระลึกได้. เช่นเราจะเขียนตัว ก. นั้น ก่อนที่เรา
|
|
30,0007,009,จะเขียน จำเราต้องจะระลึกถึงว่าตัว ก. นั้น มีรูปร่างลักษณะเป็น
|
|
30,0007,010,อย่างไรแล้ว จึงจะเขียนลงไปได้ ถ้าระลึกไม่ได้ว่าตัว ก. ลักษณะ
|
|
30,0007,011,อย่างไรแล้ว ก็เป็นการแน่แท้ที่จะเขียนไม่ได้ การระลึกได้อย่างนี้
|
|
30,0007,012,เป็นลักษณะของสติ ส่วนความรู้ว่าตัว ก. นั้นเราเขียนแล้วและ
|
|
30,0007,013,ถูกต้องด้วย นี้เป็นลัษณะของสติสัมปชัญญะ. เมื่อกล่าวโดยย่อ สติ
|
|
30,0007,014,ได้แก่อาการที่ระลึกแล้วทำเป็นต้น สัมปชัญญะ ได้แก่อาการที่เข้า
|
|
30,0007,015,มารับรองว่า การนั้นทำแล้วและถูกต้อง สติเป็นธรรมเกิดก่อนดังนี้
|
|
30,0007,016,จึงกล่าวว่า รู้ตัวเพราะระลึกได้ ถ้ามีคำคัดค้านว่า การที่จะเขียน
|
|
30,0007,017,ตัว ก. ถูกได้นั้น เพราะรู้ตัวว่าตัว ก. มีรูปร่างอย่างไรเสียก่อน ถ้า
|
|
30,0007,018,มิฉะนั้นก็เขียนตัว ก. มิถูก ข้อนี้เป็นความจริง แต่ขอให้พึงเข้าใจ
|
|
30,0007,019,ว่า การที่รู้ว่าตัว ก. มีรูปร่างอย่างนั้น ไม่ใช่เป็นตัวสัมปชัญญะ
|
|
30,0007,020,เป็นตัวปัญหาต่างหาก.
|
|
30,0007,021,๒๔๖๙
|
|
|