dhamma-scholar-book / 26 /260026.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
26,0026,001,ปาจิตตีย์ ตามสิกขาบทที่ ๔ แห่งสหธัมมิกรรค<SUP>๑</SUP>.
26,0026,002,การที่จะไม่เป็นอาบัติ ต้องเฉพาะทำลงโดยไม่มีจิตเจตนา เช่น
26,0026,003,ภิกษุพยาบาลคนไข้ กรองหรือหยอดยาเข้าไปมาก คนไข้กลืนไม่ทัน
26,0026,004,สำลักตายเพราะเหตุนั้น เช่นนี้ ไม่ต้องอาบัติอะไรเลย.
26,0026,005,ตามที่กล่าวมานี้ เป็นการเฉพาะลงมือทำด้วยตนเอง แต่ถึง
26,0026,006,อย่างนั้น ให้พึงเข้าใจว่า แม้ใช้คนอื่นให้ฆ่า ผู้ใช้ต้องปาราชิกเหมือน
26,0026,007,กัน เว้นไว้แต่ผู้รับใช้ ไม่ได้ไปทำการตามคำสั่ง.
26,0026,008,ความวินิจฉัย ๖ อย่างที่เนื่องด้วยการฆ่า.
26,0026,009,อาณัตติกประโยค คือประโยชน์เกินแต่บังคับผู้อื่นให้ฆ่า ในประ-
26,0026,010,โยคนี้ ประกอบด้วยนิยม ๖ อย่าง คือ :-
26,0026,011,"๑. นิยมวัตถุ, กำหนดบุคคลผู้ที่จะพึงฆ่า คือเจาะจงให้ฆ่าผู้ใด"
26,0026,012,ผู้ถูกบังคับหรือผู้รับใช้ฆ่าผู้นั้นตาย เป็นปาราชิกทั้งผู้บังคับและผู้ไปฆ่า
26,0026,013,ถ้าผู้รับใช้ไปฆ่าผู้อื่นด้วยสำคัญว่าผู้นั้น ผู้บังคับไม่เป็นปาราชิก.
26,0026,014,"๒. นิยมกาล, เช่นกำหนดเวลาเช้า ผู้รับใช้ไปฆ่าเสียเวลาอื่น"
26,0026,015,เช่นเวลาเย็นเป็นต้น ผู้บังคับไม่เป็นปาราชิก.
26,0026,016,"๓. นิยมโอกาส, คือกำหนดที่ให้ฆ่าคน ที่ร้านหรือที่ในบ้าน"
26,0026,017,ฯ ล ฯ ผู้รับใช้ไปฆ่าในที่อื่น หรือนอกบ้านเป็นต้น ผู้ใช้ไม่เป็นอาบัติ.
26,0026,018,"๔. นิยมศัสตราวุธ, คือกำหนดให้ฆ่าด้วยหอกหรือดาบ ผู้รับ"
26,0026,019,ใช้ไปฆ่าด้วยอาวุธอื่น เป็นต้น.
26,0026,020,"๕. นิยมอิริยาบถ, คือกำหนดให้ฆ่าคนด้วยอิริยาบถเดินหรือ"
26,0026,021,ยืน ผู้รับใช้ไปฆ่าด้วยอิริยาบทอื่น คือ นั่งหรือนอน เป็นต้น.