dhamma-scholar-book / 23 /230025.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
23,0025,001,พระขรรค์ชัย คือเมตตา. เมื่อฆ่าความโกรธได้แล้ว ก็จะได้ประสพ
23,0025,002,ผลคือความสุข.
23,0025,003,๔๕. โกธํ ฆตฺวา น โสจตฺ. [ ๙๑ ]
23,0025,004,ฆ่าความโกรธได้ ไม่เศร้าโศก.
23,0025,005,เพราะความโกรธมีอยู่ มักจะทำอะไรผิด ๆ. เรื่องเล็กน้อย
23,0025,006,ก็เป็นเรื่องใหญ่ ไม่มีผิดไฟที่ลุกลามไป. เมื่อฆ่าได้แล้วย่อมไม่เศร้า
23,0025,007,โศกถึงเรื่องที่ทำผิด ๆ.
23,0025,008,๖. ขันติวรรค คือ หมวดอดทน
23,0025,009,๔๖. ขนฺติ ปรมํ ตโป ตีติกฺขา. [ ๑๐๙ ]
23,0025,010,ขันติคือความอดทน เป็นตปะอย่างยิ่ง.
23,0025,011,ขันติ กับ ตีติกขา เป็นความเดียวกัน ขันติ คือตีติกกขา
23,0025,012,นั้น เป็นธรรมเผาผลาญบาปธรรมอย่างยิ่ง. ตปะ ที่แปลดังนั้น คือ
23,0025,013,แสดงอานุภาพของขันติที่บุคคลบำเพ็ญได้แล้ว ก็อาจเผาผลาญบาป-
23,0025,014,ธรรมได้เป็นอย่างยิ่ง. บุคคลจะบำเพ็ญขันติได้ ก็ต้องเห็นโทษของ
23,0025,015,ความไม่มีขันติ เห็นอานิสงส์ของความมีขันติ. ธรรมดาของบุคคลเกิดมา
23,0025,016,จะต้องชรา พยาธิ มรณะ จะบังคับขับไล่อย่างใดไม่ได้ ถึงคราว
23,0025,017,เจ็บก็ต้องเจ็บ ถึงคราวจะหายก็หาย จะต้องถึงมรณะก็ถึง. เมื่อ