|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0023,001,ไม่หาเพิ่มเติมอีก จะได้ที่ไหนกินอีก ก็ต้องอดตาย.
|
|
23,0023,002,๕. โกธวรรค คือ หมวดโกรธ
|
|
23,0023,003,๔๑. โกโธ สตฺถมลํ โลเก. [ ๘๑ ]
|
|
23,0023,004,ความโกรธเป็นดั่งสนิมศัสตราในโลก.
|
|
23,0023,005,ความโกรธเกิดแล้ว ปัญญาก็หมด ทำอะไรก็ผิด. ความ
|
|
23,0023,006,โกรธไม่มี ปัญญาก็สว่างไสว ทำอะไรก็มีแต่ถูก ความโกรธ
|
|
23,0023,007,จึงเป็นเหมือนสนิมศัสตรา. จริงอยู่ ศัสตราปล่อยให้สนิมกินจับ
|
|
23,0023,008,คมก็ร่อยหรอ ไม่ค่อยคม ตัดฟันอะไรที่ควรตัดฟันได้ ก็หาค่อย
|
|
23,0023,009,เข้าไม่ ถ้าศัสตรานั้นรักษาดีหมั่นชำระลับอยู่เนือง ๆ ก็มีคมกล้าอยู่
|
|
23,0023,010,เป็นปกติ จะตัดฟันอะไรที่ควรตัดฟันได้ ก็ได้ดังใจ สำเร็จประโยชน์.
|
|
23,0023,011,เพราะฉะนี้ ควรเอาขันติขัดถูสู้ต่อความโกรธ หรือเมตตาล้างเสีย
|
|
23,0023,012,มิฉะนั้น ความโกรธก็เข้ารันทำย่ำยีจิตได้.
|
|
23,0023,013,๔๒. นตฺถิ โทสสโม คโห. [ ๘๘ ]
|
|
23,0023,014,ผู้จับเสมอด้วยโทสะไม่มี.
|
|
23,0023,015,ผู้จับ เช่นโจรจับเจ้าทรัพย์ได้ ที่สุดก็ฆ่าเจ้าทรัพย์เสียเท่านั้น เสือ
|
|
23,0023,016,จับได้ก็กัดตายเท่านั้น จระเข้ก็เหมือนกัน ส่วนผู้จับ กล่าวคือโทโส
|
|
23,0023,017,นั้นร้ายกาจยิ่งกว่านั้นมากนัก ต่อไปควรแสดงโทษของโทโส. โทโส
|
|
|
