|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
22,0049,001,<B>อสนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ</B> หรือเมื่อสมาธิสัมโพชฌงค์ไม่มี ณ
|
|
22,0049,002,<B>สมาธิสมฺโพชฌงฺคํ</B> ภายในจิต
|
|
22,0049,003,<B>นตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ สมาธิสมฺ-</B> ย่อมรู้ชัดว่า สมาธิสัมโพชฌงค์ไม่มี
|
|
22,0049,004,<B>โพชฺฌงฺโคติ ปชานาติ</B> ณ ภายในจิตของเรา
|
|
22,0049,005,<B>ยถา จ อนุปฺปนฺนสฺส สมาธิสมฺ-</B> อนึ่ง ความที่สมาธิสัมโพชฌงค์อัน
|
|
22,0049,006,<B>โพชฺฌงฺคสฺส อุปฺปาโท โหติ</B> ยังไม่ไม่เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นด้วย
|
|
22,0049,007,ประการใด
|
|
22,0049,008,<B>ตญฺจ ปชานาติ</B> ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย
|
|
22,0049,009,<B>ยถา จ อุปฺปนฺนสฺส สมาธิสมฺ-</B> อนึ่ง ความเจริญบริบูรณ์ของสมาธิ
|
|
22,0049,010,<B>โพชฺฌงฺคสฺส ภาวนาปาริปูริ โหติ</B> สัมโพชฌงค์ที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อม
|
|
22,0049,011,เป็นด้วยประการใด
|
|
22,0049,012,<B>ตญฺจ ปชานาติ</B> ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย.
|
|
22,0049,013,<B>[๗] สนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ</B> อนึ่ง เมื่ออุเบกขาสัมโพชฌงค์ องค์
|
|
22,0049,014,<B>อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺคํ</B> ปัญญาเป็นเครื่องตรัสรู้คืออุเบกขา
|
|
22,0049,015,ความที่จิตมัธยัสถ์เป็นกลาง มี ณ
|
|
22,0049,016,ภายใจจิต
|
|
22,0049,017,<B>อตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ อุเปกฺขา</B> ย่อมรู้ชัดว่า อุเบกขาสัมโพชฌงค์ มี
|
|
22,0049,018,<B>สมฺโพชฺฌงฺโคติ ปชานาติ</B> ณ ภายในจิตของเรา
|
|
22,0049,019,<B>อสนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ อุเปกฺขา</B> อนึ่ง เมื่ออุเบกขาสัมโพชฌงค์ไม่มี
|
|
22,0049,020,<B>สมฺโพชฺฌงฺคํ</B> ณ ภายในจิต
|
|
|