|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
22,0030,001,<B>วยธมฺมานุปสฺสี วา</B> ย่อมพิจารณาเห็นธรรมดา คือความ
|
|
22,0030,002,<B>จิตฺตสฺมึ วิหรติ</B> เสื่อมไปในจิตบ้าง
|
|
22,0030,003,<B>สมุทยวยธมฺมานุปสฺสี วา</B> ย่อมพิจารณาเห็นธรรมดาคือทั้ง
|
|
22,0030,004,<B>จิตฺตสฺมึ วิหรติ</B> ความเกิดขึ้นทั้งความเสื่อมไปใน
|
|
22,0030,005,จิตบ้าง
|
|
22,0030,006,<B>อตฺถิ จิตฺตนฺติ วา ปนสฺส สติ</B> หรือสติ (ความระลึก) ว่า จิตมีอยู่
|
|
22,0030,007,<B>ปจฺจุปฏิตา โหติ</B> เข้าไปตั้งอยู่เฉพาะหน้าแก่เธอนั้น
|
|
22,0030,008,<B>ยาวเทว าณมตฺตาย</B> แต่เพียงสักว่าญาณ (ความรู้)
|
|
22,0030,009,<B>ปติสฺสติมตฺตาย</B> แต่เพียงสักวาอาศัยความระลึก
|
|
22,0030,010,<B>อนิสฺสิโต จ วิหรติ</B> เธอย่อมเป็นผู้มีสันดานอันตัณหา
|
|
22,0030,011,และทิฏฐิไม่อาศัยอยู่ด้วย
|
|
22,0030,012,<B>น จ กิญฺจิ โลเก อุปาทิยติ</B> ย่อมไม่ถือมั่นอะไร ๆ ในโลกด้วย
|
|
22,0030,013,<B>เอวํ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ จิตฺเต</B> ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุย่อม
|
|
22,0030,014,<B>จิตฺตานุปสฺสี วิหรติ</B> พิจารณาเห็นจิตในจิตเนือง ๆ อยู่
|
|
22,0030,015,อย่างนี้แล.
|
|
22,0030,016,<B>จิตฺตานุปสฺสนาสติปฏฺานํ</B>
|
|
22,0030,017,จบจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน.
|
|
22,0030,018,[ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน]
|
|
22,0030,019,"<B>๑. กถญฺจ ภิกฺขเว ภิกฺขุ</B> ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็อย่างไรภิกษุ,"
|
|
|