|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
20,0047,001,พระอนาคามิผล ฝ่ายนางมาคัณฑิยาผู้ธิดา ขัดใจในสมเด็จพระทศพล
|
|
20,0047,002,ว่า ถ้าพระองค์ไม่พอพระหฤทัยก็อย่ารับ เหตุไฉน จึงต้องปรามาสติฉิน
|
|
20,0047,003,รูปกายของนางด้วยเล่า นางคิดผูกอาฆาตในสมเด็จพระศาสดาแต่นั้นมา
|
|
20,0047,004,เป็นธรรมดาของพระอนาคามีอริยสาวก ท่านย่อมไม่กังวลด้วยกายเหย้า
|
|
20,0047,005,เรือน พราหมณ์และพราหมณีทั้ง ๒ จึงนำนางไปมอบแก่มาคัณฑิย-
|
|
20,0047,006,พราหมณ์ผู้อาว์ของนางให้เลี้ยงไว้ ภายหลังมาคัณฑิยพราหมณ์นำนาง
|
|
20,0047,007,ไปถวายพระเจ้าอุเทน ท้าวเธอพอพระหฤทัยในรูปโฉมและมารยาท
|
|
20,0047,008,ของนาง จึงทรงยกย่องขึ้นเป็นพระราชเทวี นอกจากนี้ ท้าวเธอมี
|
|
20,0047,009,พระราชเทวีอยู่แล้ว ๒ องค์ ทรงนามพระนางสามาวดี ๑ พระนาง
|
|
20,0047,010,วาสุทัตตา ๑ พระนางสามาวดีนั้น เป็นโสดาบันอริยสาวิกา เมื่อ
|
|
20,0047,011,ได้มาเป็นพระราชเทวีของพระเจ้าอุเทนแล้ว พระนางมาคัณฑิยา
|
|
20,0047,012,ดำริเห็นว่า พระนางสามาวดี นับถือพระศาสนาคำสั่งสอนของสมเด็จ
|
|
20,0047,013,พระบรมศาสดาจารย์ ก็พลอยผูกอาฆาตในพระนางสามาวดีด้วย
|
|
20,0047,014,พยายามหาโทษให้เป็นหลายคราว ก็ไม่สำเร็จความปรารถนา เวลา
|
|
20,0047,015,วันหนึ่งลอบให้ทิ้งไฟเผาตำหนักพระนางสามาวดี พระนางสมาวดีถึง
|
|
20,0047,016,ชีพิตักษัยในเพลิง พระเจ้าอุเทนทรงชำระได้ความว่า พระนางมาคัณฑิยา
|
|
20,0047,017,เป็นต้นเหตุทิ้งไฟ จึงตรัสสั่งให้ประหารชีวิตนางเสีย เรื่องนี้สาธกให้
|
|
20,0047,018,เห็นว่าผู้หลงถือเราถือเขาด้วยทิฏฐิมานะอันแรงกล้า ย่อมกระทำความ
|
|
20,0047,019,พินาศแก่ตัวและผู้อื่นด้วยประการฉะนี้.
|
|
20,0047,020,อีกประการหนึ่ง รูปกายนี้ มีปกติเต็มไปด้วยของไม่สะอาด
|
|
20,0047,021,คายของไม่สะอาดออกเป็นนิตย์ และลี้ยงตัวอยู่ได้ด้วยของไม่สะดวก
|
|
|