| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 20,0023,001,อย่างนี้เถิด อย่าให้เป็นอย่างนั้นเลย ต่อนี้ตรัสถามให้ภิกษุเบญจวัคคีย์ | |
| 20,0023,002,ืทูลถามปฏิญญา ตามความเห็นในเบญจขันธ์ ด้วยพระไตรลักษณญาณว่า | |
| 20,0023,003,<B>ตํ กึ มญฺถ ภิกฺขเว รูปํ นิจฺจํ วา<B> เป็นต้น ความว่า | |
| 20,0023,004,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญาณ | |
| 20,0023,005,เที่ยงหรือไม่เที่ยง ? | |
| 20,0023,006,ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เบญจขันธ์นั้นไม่เที่ยง. | |
| 20,0023,007,สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นทุกข์ หรือสุข ? | |
| 20,0023,008,ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ สิ่งนั้นทุกข์. | |
| 20,0023,009,ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควร | |
| 20,0023,010,หรือที่จะพิจารณาเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเรา นั่นตัวของเรา | |
| 20,0023,011,ดังนี้ ? | |
| 20,0023,012,ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้อนั้นไม่ควรเลย. | |
| 20,0023,013,เมื่อภิกษุเบญจวัคคีย์ มีปัญญาเห็นพระไตรลักษณ์แจ้งชัดดังนี้ | |
| 20,0023,014,แล้ว พระองค์ตรัสสอนให้เจริญวิปัสสนาว่า <B>ตสฺมาติห ภิกฺขเว</B> | |
| 20,0023,015,เป็นต้น ความว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหตุดังนั้น ท่านพึงพิจารณา | |
| 20,0023,016,เห็นด้วยปัญญาอันชอบตามเป็นจริงอย่างไรเถิดว่า รูป เวทนา สัญญา | |
| 20,0023,017,สังขาร วิญญาณ อันใดอันหนึ่งเป็นอดีต คือส่วนที่ล่วงไปแล้วก็ดี | |
| 20,0023,018,เป็นอนาคต คือส่วนที่ยังไม่มาถึงก็ด เป็นปัจจุบัน คือส่วนที่เกิดอยู่ | |
| 20,0023,019,บัดนี้ก็ดี เป็นภายใน คือที่สัตว์ถือว่าเป็นของตัวก็ดี เป็นภายนอก | |
| 20,0023,020,คือที่สัตว์ถือว่าของผู้อื่นก็ดี เป็นของหยาบก็ดี เป็นของละเอียดก็ดี | |
| 20,0023,021,เป็นของเลวก็ดี เป็นของดีก็ดี อยู่ไกลก็ดี อยู่ใกล้ก็ดี ล้วนเป็นแต่ | |