| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 20,0009,001,คือ อุทยัพพยญาณที่ ๑ ภังคานุปัสสนาญาณที่คำรบ ๒ ภยตูปัฏฐาน- | |
| 20,0009,002,ญาณที่คำรบ ๓ อาทีนวานุปัสสนาญาณที่คำรบ ๔ นิพพิทาญาณที่ | |
| 20,0009,003,คำรบ ๕ มุจจิตุกามยตาญาณที่คำรบ ๖ ปฏิสังขานุปัสสนาญาณที่ | |
| 20,0009,004,คำรบ ๗ สังขารุเบกขาญาณทีคำรบ ๘ สัจจานุโลมิกญาณที่คำรบ ๙. | |
| 20,0009,005,ในญาณทั้ง ๙ นั้น ปัญญาอันรู้ความเกิดขึ้นด้วย ความเสื่อมสิ้นไปด้วย | |
| 20,0009,006,แห่งขันธ์ทั้งหลาย ชื่อว่าอุทยัพพยานุปัสสนาญาณ ผู้บำเพ็ญเพียงให้ | |
| 20,0009,007,เกิดขึ้นฉะนี้ เห็นความเกิดขึ้นพร้อมแห่งขันธ์ทั้ง ๕ โดยลักษณะ ๕ | |
| 20,0009,008,ประการ เห็นความดับก็โดยลักษณะ ๕ ประการ จึงเป็นลักษณะ ๕๐ | |
| 20,0009,009,ถ้วน เห็นความเกิดแห่งรูปขันธ์ว่า เพราะเกิดขึ้นพร้อมแห่งอวิชชา | |
| 20,0009,010,รูปจึงเกิดพร้อม ๑ เพราะเกิดขึ้นพร้อมแห่งตัณหา รูปจึงเกิดขึ้น | |
| 20,0009,011,พร้อม ๑ เพราะเกิดขึ้นพร้อมแห่งตัณหา รูปจึงเกิดขึ้นพร้อม ๑ เพราะ | |
| 20,0009,012,เกิดขึ้นพร้อมแห่งอาหาร รูปจึงเกิดขึ้นพร้อม ๑. ๔ อย่างนี้เป็นปัจจัย | |
| 20,0009,013,แห่งรูป กับเห็นลักษณะคือความเกิดแห่งรูป ๑ เป็น ๕ ประการฉะนี้ | |
| 20,0009,014,เห็นความดับแห่งรูปขันธ์ว่า เพราะดับไม่เหลือแห่งอวิชชา ๆ ดับจน | |
| 20,0009,015,สิ้นเชิงไม่เป็นไปได้ รูปจึงดับไปโดยไม่เหลือ ๑ เพราะดับเหลือ | |
| 20,0009,016,แห่งตัณหา ๆ ดับจนสิ้นเชิงไม่เป็นไปได้ รูปจึงดับไปโดยไม่เหลือ ๑ | |
| 20,0009,017,เพราะดับไม่เหลือแห่งกรรม ๆ ดับจนสิ้นเชิงไม่เป็นไปได้ รูปจึงดับ | |
| 20,0009,018,ไม่เหลือ ๑ เพราะดับไม่เหลือแห่งอาหาร ๆ ดับจนสิ้นเชิงไม่เป็นไป | |
| 20,0009,019,ได้ รูปจึงดังไม่เหลือ ๑. ๔ อย่างนี้เป็นความสงบระงับแห่งปัจจัย กับ | |
| 20,0009,020,เห็นลักษณะคือความแปรปรวนแห่งรูป ๑ เป็น ๕ ประการฉะนี้ ถึง | |
| 20,0009,021,พิจารณาเห็นความเกิดขึ้นและความดับไปแห่งเวทนา สัญญา สังขาร | |