| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0047,001,พาลวรรคที่ ๕ | |
| 18,0047,002,๔๕. เรื่องอัญญตรบุรุษ | |
| 18,0047,003,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระเจ้าปเสนทิโกศลกับบุรุษผู้หนึ่ง | |
| 18,0047,004,พระเจ้าปเสนทิโกศล มีพระราชประสงค์จะแย่งภรรยาของบุรุษผู้นั้น | |
| 18,0047,005,จึงประกอบราโชบายจะฆ่าบุรุษผู้นั้นเสีย บุรุษผู้นั้นรู้ตัวก็ตกใจ ไม่แล | |
| 18,0047,006,เห็นผู้ใดที่จะเป็นที่พึ่ง เห็นแต่พระพอจะเป็นที่พึงได้ จึงได้ไปซ่อนตน | |
| 18,0047,007,นอนอยู่ในวิหาร ในคืนนั้นพระเจ้าปเสนทิโกศลทรงเร่าร้อนด้วยกาม | |
| 18,0047,008,บรรทมไม่หลับ ครั้นดึกสงัดได้ยินเสียงเปรตร้องว่า ทุ. ส. ส. โส. | |
| 18,0047,009,ก็ตกพระทัยกลัวต่อมรณภัย นางมัลลิการาชเทวี จึงทูลแนะนำให้ไป | |
| 18,0047,010,เฝ้าทูลถามพระพุทธเจ้า ท้าวเธอก็ทรงกระทำตามนางมัลลิกา พระ | |
| 18,0047,011,ศาสดาจึงตรัสพระธรรมเทศนา ให้คลายวิตกเกิดธรรมสังเวชเห็นโทษ | |
| 18,0047,012,ของกามมิจฉาจาร แล้วจึงตรัสพระคาถานี้ ( บุรุษนั้นได้สำเร็จโสดา- | |
| 18,0047,013,ปัตติผล ) | |
| 18,0047,014,<B>ทีฆา ชาครโต รตฺติ</B> ราตรีของคนตื่นอยู่ ( ด้วยธรรม ) | |
| 18,0047,015,อยู่ข้างนาน. | |
| 18,0047,016,"<B>ทีฆํ สนฺตสฺส โยชนํ,</B> โยชน์ของคนเหนื่อยแล้วอยู่ข้างไกล." | |
| 18,0047,017,<B>ทีโฆ พาลาน สํสาโร</B> สังสารวัฏของคนพาลทั้งหลายผู้ | |
| 18,0047,018,<B>สทฺธมฺมํ อวิชานตํ.</B> ไม่รู้สัทธรรมอยู่ย่อมยาว. | |