| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0027,001,๒๕. เรื่องอัญญตรภิกขุ | |
| 18,0027,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่งได้ยินพระภิกษุทั้งหลาย | |
| 18,0027,003,อันมาแต่ชนบท กล่าวสรรเสริญคุณมหาอุบาสิกามาติกมาตาใน | |
| 18,0027,004,สำนักของพระองค์ว่า เป็นผู้รู้วารจิตของผู้อื่น ได้ตกแต่งของเคี้ยว | |
| 18,0027,005,ของฉันอันสบาย บำรุงตามความดำริทุกประการ จึงได้สำเร็จพระอรหันต์ | |
| 18,0027,006,โดยสะดวก ภิกษุรูปนั้นมีความพอใจจะไปอยู่ที่นั้นบ้าง จึงขอเรียน | |
| 18,0027,007,พระกรรมฐานในสำนักของพระองค์ แล้วจึงทูลลาไปอยู่ ณ ที่นั้น | |
| 18,0027,008,มหาอุบาสิกาก็บำรุงด้วยจตุปัจจัย ตามความดำริของเธอทุกประการ | |
| 18,0027,009,ภิกษุนั้นมีความกลัวมหาอุบาสิกาว่า เรายังเป็นปุถุชนยากที่จะห้ามจิต | |
| 18,0027,010,ของตนได้ ถ้าเราคิดสิ่งที่ไม่ดี นางก็จะดูถูก ครั้นดำริฉะนี้แล้ว | |
| 18,0027,011,ก็ผละที่นั้นมาเฝ้าทูลความดำรินั้นแด่พระศาสดา พระองค์จึงรับสั่ง | |
| 18,0027,012,ให้เธอกลับไปอยู่ที่นั้นตามเดิม แล้วทรงสั่งสอนให้ระวังรักษาจิต จึง | |
| 18,0027,013,ตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0027,014,<B>ทุนฺนิคฺคหสฺส ลหหุโน</B> ความฝึกจิตที่ข่มได้ยาก ที่เบา | |
| 18,0027,015,<B>ยตฺถ กามนิปาติโน</B> ( คือเกิดขึ้นดับไปเร็ว ) มีปกติตกไป | |
| 18,0027,016,"<B>จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ,</B> ตามใคร่ในอารมณ์ อันใดอันหนึ่ง" | |
| 18,0027,017,ได้ เป็นคุณให้ประโยชน์สำเร็จ | |
| 18,0027,018,<B>จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ.</B> จิตอันเขาฝึกแล้ว นำสุขมาให้. | |