|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
18,0019,001,ไม่มีใครจำได้ คิดจะขุดทรัพย์ที่ฝั่งไว้ใช้สอยก็กลัวอันตราย จึงไปเที่ยว
|
|
18,0019,002,รับจ้างเขาเลี้ยงชีพทำเป็นคนจน พระเจ้าพิมพิสารได้ทรงสดับเสียงของ
|
|
18,0019,003,กุมภโฆสก ทรงทราบว่าเป็นคนมีทรัพย์ ใช้ราโชบายได้ความจริงแล้ว
|
|
18,0019,004,ประทานที่เศรษฐีและราชธิดาให้ ภายหลังนำไปเฝ้าพระศาสดา ทูล
|
|
18,0019,005,สรรเสริญกุมภโฆสกโดยประการต่าง ๆ พระองค์จึงตรัสพระคาถานี้
|
|
18,0019,006,<B>อุฏฺานวโต สติมโต</B> ยศย่อมเจริญ แก่ผู้มีความหมั่น
|
|
18,0019,007,<B>สุจิกมฺมสฺส นิสมฺมการิโน </B> มีสติ มีการงานสะอาด ใคร่
|
|
18,0019,008,<B>สญฺตสฺส จ ธมฺมชีวิโน</B> ครวญแล้วทำ ระวังดีแล้ว เป็นอยู่
|
|
18,0019,009,<B>อปฺปมตฺตสฺส ยโสภิวฑฺฒติ.</B> โดยธรรม และไม่ประมาทแล้ว.
|
|
18,0019,010,๑๗. เรื่องพระจูฬบันถกเถระ
|
|
18,0019,011,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระจูฬบันถกเถระ ในครั้ง
|
|
18,0019,012,พระกัสสปพุทธกาล พระเถรเจ้าเป็นผู้ฉลาด ล้อพระภิกษุโง่รูปหนึ่ง
|
|
18,0019,013,จนเธอกระด้างไม่เล่าเรียนศึกษาในศาสนานี้ พระมหาบันถกผู้พี่ชาย
|
|
18,0019,014,ให้สังวัธยายคาถาหนึ่ง ถึง ๔ เดือนล่วงแล้วยังจำไม่ได้ ถูกพระเถระ
|
|
18,0019,015,ผู้พี่ชายรุกราน คิดจะสึก พระศาสดาทรงทราบอุปนิสัย ได้ประทาน
|
|
18,0019,016,พระกรรมฐานและโอวาทให้สำเร็จพระอรหันต์ พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา
|
|
18,0019,017,ในวันนั้น ภิกษุทั้งหลายประชุมปรารภกันถึงความเพียรของพระ
|
|
18,0019,018,จูฬบันถกเถระ พระองค์จึงตรัสพระคาถานี้
|
|
|