|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
18,0013,001,ทั้ง ๖ ชั้นฟ้าจัดมาคอยรับ ต่างร้องเชิญให้ไปบังเกิดในพิภพแห่งตน ๆ
|
|
18,0013,002,ธัมมิกอุบาสกจึงร้องตอบไปว่ารอก่อน ด้วยประสงค์จะฟังธรรม ภิกษุ
|
|
18,0013,003,ทั้งหลายหมายว่า เขาร้องให้หยุดสังวัธยาย ก็พากันหยุดกลับไปสิ้น
|
|
18,0013,004,ครั้นอุบาสกไม่เห็นภิกษุเหล่านั้น ถามทราบความแล้ว ได้บอกว่า
|
|
18,0013,005,ตนกล่าวแก่เทพยดาต่างหาก ก็ไม่มีใครเชื่อ จึงห้เอาพวงมาลัยมา
|
|
18,0013,006,โยนขึ้นไป อธิษฐานให้คล้องงอนรถอันมาจากชั้นดุสิต คนอื่น ๆ เห็น
|
|
18,0013,007,แต่พวงมาลัยลอยปรากฏอยู่ในอากาศ ไม่เห็นรถ ครั้งภิกษุเหล่านั้น
|
|
18,0013,008,กลับมาแล้ว เข้าเฝ้าพระศาสดาทูลว่า อุบาสกไม่อยากฟังธรรม จึง
|
|
18,0013,009,บอกให้รอก่อน พระองค์จึงตรัสเหตุที่มีมาแล้วให้ภิกษุเหล่านั้นฟัง
|
|
18,0013,010,แล้วจึงตรัสพระคาถานี้
|
|
18,0013,011,<B>อิธ โมทติ เปจฺจ โมทติ </B> ผู้มีบุญอันทำแล้ว ย่อมบันเทิงใน
|
|
18,0013,012,"<B>กตปุญฺโ อุภยตฺถ โมทติ,</B> โลกทั้งสอง คือบันเทิงอยู่ในโลก"
|
|
18,0013,013,นี้ ละไปแล้วย่อมบันเทิง
|
|
18,0013,014,"<B>โส โมทติ โส ปโมทติ,</B> เขาย่อมบันเทิง เขาย่อมรื่นเริง"
|
|
18,0013,015,<B>ทิสฺวา กมฺมวิสุทฺธมตฺตโน.</B> เพราะเห็นความบริสุทธิ์แห่งกรรม
|
|
18,0013,016,ของตน.
|
|
18,0013,017,๑๒. เรื่องพระเทวทัต
|
|
18,0013,018,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระเทวทัต ตั้งแต่ผนวชแล้วได้
|
|
18,0013,019,กระทำความชั่วต่าง ๆ.
|
|
|