| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0003,001,๒. เรื่องมัฏฐกุณฑลี | |
| 18,0003,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภมัฏฐกุณฑลี เป็นบุตรผู้เดียวของ | |
| 18,0003,003,พราหมณ์ตระหนี่ผู้หนึ่ง พราหมณ์ผู้เป็นบิดา ได้กระทำกุณฑล | |
| 18,0003,004,เกลี้ยง ๆ เองให้ประดับ ด้วยความกลัวจะต้องเสียค่าบำเหน็จ เวลา | |
| 18,0003,005,บุตรเจ็บก็ไม่หาหมอรักษา ด้วยความกลัวจะต้องเสียค่าขวัญข้าว ครั้น | |
| 18,0003,006,เวลาใกล้จะแตกดับ พระศาสดาได้เสด็จไป ทรงเปล่งพระโอภาสรัศมี | |
| 18,0003,007,ให้มัฏฐกุณฑลีเห็น เธอก็เกิดปสาทะความเลื่อมใส กระทำกาล- | |
| 18,0003,008,กิริยาลงในขณะนั้น ไปเกิดในดาวดึงสเทวโลก เห็นพราหมณ์ผู้บิดา | |
| 18,0003,009,เศร้าโศกนัก จึงลงมากระทำพราหมณ์นั้น ให้คลายจากความ | |
| 18,0003,010,เศร้าโศก ได้ความเลื่อมในในพระพุทธศาสนา แล้วกลับไปเทวโลก | |
| 18,0003,011,ในวันรุ่งขึ้นพราหมณ์ได้เชิญเสด็จพระศาสดากับพระภิกษุสงฆ์ มา | |
| 18,0003,012,กระทำภัตกิจที่เรือนตน แล้วทูลถามถึงการทำใจให้เลื่อมใสใน | |
| 18,0003,013,พระองค์เท่านั้น ไม่ได้ทำกุศลอย่างอื่น ๆ อาจให้เกิดในสวรรค์ได้ | |
| 18,0003,014,หรือ ในขณะนั้น พระองค์จึงทรงอธิษฐานให้มัฏฐกุณฑลีเทวบุตร | |
| 18,0003,015,มาแสดงเหตุผลให้ปรากฏเป็นพยานแก่ประชาชนในที่นั้น แล้วจึงตรัส | |
| 18,0003,016,พระคาถานี้ | |
| 18,0003,017,"<B>มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา,</B> ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า" | |
| 18,0003,018,"<B>มโนเสฏฺฐา มโนมยา,</B> มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จแล้วด้วยใจ" | |
| 18,0003,019,"<B>มนสา เจ ปสนฺเนน,</B> ถ้าบุคคลมีใจผ่องในแล้ว" | |
| 18,0003,020,"<B>ภาสติ วา กโรติ วา,</B> พูดอยู่ก็ตาม ทำอยู่ก็ตาม ( ก็" | |
| 18,0003,021,ผ่องใส ) | |