| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0043,001,ในศก ๑๒๒ | |
| 17,0043,002,พระคุณพิเศษ ส่วนอัตตสมบัติ จะถวายวิสัชนาด้วยพาหุสัจจะและ | |
| 17,0043,003,อุบายโกศล ส่วนปรหิตปฏิบัติ จะถวายวิสัชนาด้วยรัฏฐาภิปาลโนบาย | |
| 17,0043,004,พอเป็นนิทัสสนนัย. | |
| 17,0043,005,พาหุสัจจะนั้น กล่าวโดยศัพทรูป คือความเป็นพหุสุตบุคคลผู้มี | |
| 17,0043,006,อรรถธรรมได้สดับมาก ชื่อว่าพหุสูตในที่นี้. กล่าวโดยความ พาหุสัจจะ | |
| 17,0043,007,นั้น คือความเป็นผู้ฉลาดแตกฉานในอรรถธรรม เกิดขึ้นเพราะการศึกษา | |
| 17,0043,008,คุณข้อนี้ เป็นที่นิยมนับถือของมนุษยนิกร ในประเทศที่เจริญแล้วใน | |
| 17,0043,009,สมัยนั้น ๆ แต่ครั้งโบราณกาล ข้อนี้พึงสาธกด้วยวัตถุกถาในหิโตป- | |
| 17,0043,010,เทศปกรณ์นอกพุทธสมัย ดังได้สดับมา ยังมีพระนครหนึ่ง นามว่า | |
| 17,0043,011,ปาตลีบุตร ตั้งอยู่ ณ ฝั่งแม่น้ำภาคีรถี พระเจ้าสุทัศนาราชเสวยราชสมบัติ | |
| 17,0043,012,ครองรัชสีมาณาจักร ทรงพระคุณปรีชาสามารถในราชกิจทั้งปวง วันหนึ่ง | |
| 17,0043,013,ท้าวเธอได้ทรงสดับคำโศลกที่มีผู้ขับ พรรณาคุณแห่งการศึกษาโดย | |
| 17,0043,014,อเนกนัยทรงสลดพระราชหฤทัย เพราะเหตุพระราชบุตรทั้งหลายไม่นำ | |
| 17,0043,015,พาในการศึกษามัวแต่ประพฤติผิดคลองธรรม ทรงพระราชดำริถึงโทษ | |
| 17,0043,016,แห่งการโง่เขลา และคุณแห่งการศึกษาโดยประการต่าง ๆ ทรงคำนึงถึง | |
| 17,0043,017,พระราชบุตรเหล่านั้นเป็นที่ตั้ง ตรัสให้ประชุมนักปราชญ์ราชบัณฑิตทรง | |
| 17,0043,018,ปรึกษาเพื่อจะเลือกหาผู้สามารถเป็นอาจารย์สอนพระราชบุตรให้ศึกษา | |
| 17,0043,019,นิติศาสตร์ และในที่ประชุมนั้นมีมหาปราชญ์ผู้หนึ่ง นามว่าวิษณุศรรมัน | |