| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0040,001,ปาติโมกข์ก็ทรงแสดง ครั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าเหล่านั้นกับสาวกผู้ตรัสรู้ | |
| 17,0040,002,ตามอันตรธานไปแล้ว สาวกผู้บวชในภายหลังต่างชื่อ ต่างโคตร ต่างชาติ | |
| 17,0040,003,ต่างตะกูลกัน ก็ยังสามารถรักษาพระศาสนานั้นให้ตั้งอยู่สิ้นกาลนาน | |
| 17,0040,004,เหมือนดอกไม้ต่างชนิดกัน แต่บุคคลร้อยไว้ด้วยด้าย ลมยอมไม่อาจพัด | |
| 17,0040,005,ให้กระจัดกระจายไปจากกัน เพราะมีด้ายควบคุมไว้ฉะนั้น นี่แลเหตุ | |
| 17,0040,006,ปัจจัยที่ศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๓ พระองค์ข้างต้นไม่ตั้งอยู่ยืน | |
| 17,0040,007,นาน และเหตุปัจจัยที่ศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๓ พระองค์ข้าง | |
| 17,0040,008,หลังตั้งอยู่ยืนนาน. พระราชบัญญัติที่ทรงตั้งนั้น เป็นเครื่องรักษาคณะ | |
| 17,0040,009,สงฆ์ให้ตั้งอยู่ในระเบียบ เป็นอุบายจะให้พระพุทธศาสนาถาวร ด้วย | |
| 17,0040,010,ประการฉะนี้. อีกประการหนึ่ง ได้ทรงตั้งมรรคนายก ให้เป็นผู้ดูแล | |
| 17,0040,011,ทำนุบำรุงผลประโยชน์ของพระอารามทั้งหลายให้เจริญขึ้น อนุวัตรตาม | |
| 17,0040,012,พระราชดำริที่ได้ทรงขึ้นในศกหลัง นี้เป็นพระราชธุระเฉพาะพระองค์ | |
| 17,0040,013,ในหน้าที่อัครศาสนูปถัมภกส่วนหนึ่ง. | |
| 17,0040,014,ฝ่ายพระราชอาณาจักร ทรงตั้งพระราชหฤทัยจะปกครองข้าขอบ | |
| 17,0040,015,ขัณฑสีมาให้อยู่เย็นเป็นสุข ทรงพระราชอุตสาหะเสด็จพระราชดำเนิน | |
| 17,0040,016,หัวเมืองฝ่ายเหนือ เพื่อทรงตรวจราชการด้วยพระองค์เอง. แลเมื่อ | |
| 17,0040,017,ครั้งเกิดพวกโจรกบฏ ทำจลาจลปล้นปัจจันตชนบทในจังหวัดมณฑล | |
| 17,0040,018,อีสานแลมณฑลพายัพ ได้ทรงระงับการณ์จลาจลนั้นให้สงบไม่ลุกลาม | |
| 17,0040,019,ต่อไปได้ ดังกล่าวแล้วในหนหลัง ยังราษฎรให้หายความตกใจระส่ำ | |
| 17,0040,020,ระสาย ได้ขวนขวายประกอบการหาเลี้ยงชีพตามวิสัย ข้อนี้นับเข้าใน | |
| 17,0040,021,ธรรมิการักขา อันเป็นพระราชธุระของพระมหากษัตริยาธิราชเจ้า ดัง | |