| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0026,001,<B>ตเถว สีลสมฺปนฺนํ สทฺธํ กุลปุตฺตํ อิธ</B> | |
| 17,0026,002,บุตรภรรยาญาติพวกพ้องมิตรสหาย และคนผู้พึ่งเลี้ยงชีพ ย่อมอาศัย | |
| 17,0026,003,กุลบุตรผู้มีศรัทธาถึงพร้อมด้วยศีลแล้ว และเจริญด้วยคุณสมบัติและ | |
| 17,0026,004,วิบากสมบัติ ฉันนั้น. | |
| 17,0026,005,<B>ตฺยสฺส สีลวโต สีลํ จาคํ สุจริตานิ จ</B> | |
| 17,0026,006,ชนเหล่านั้น ที่เป็นผู้มีปัญญา ได้เห็นศีลบริจาคและสุจริตของกุลบุตร | |
| 17,0026,007,ผู้มีศีลเป็นตัวอย่าง ก็ย่อมจะนิยมกระทำตาม <B>อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน</B> | |
| 17,0026,008,ครั้นประพฤติธรรมสุจริตอันนำไปสู่สวรรค์สุคติอย่างนั้นแล้ว ผู้ที่ยัง | |
| 17,0026,009,ใคร่กามคุณารมณ์ ย่อมจะเพลิดเพลินบันเทิงอยู่ในเทวโลก. พระคุณ | |
| 17,0026,010,ข้อนี้นับเป็นทุติยมงคลอันวิเสสยิ่ง ส่วนปรหิตปฏิบัติ. | |
| 17,0026,011,พระราชจริยารัฏฐาภิปาลโนบายนั้น คือ ราชกรณียกิจที่ทรง | |
| 17,0026,012,จัดขึ้นด้วยพระบรมเดชนุภาพ เพื่อเป็นประโยชนคุณแก่พระราช- | |
| 17,0026,013,อาณาจักรกับทั้งประชาชนข้าขอบขัณฑสีมา เพียงข้อเดียวนี้ ก็ยากที่จะ | |
| 17,0026,014,พรรณนาให้จบลงในกถามรรคกัณฑ์นี้ จะรับพระราชทานพรรณนา | |
| 17,0026,015,แต่การที่ได้เป็นไปแล้วในขวบหลัง ตั้งแต่ กันยายน ร. ศ. ๑๑๙ ถึง | |
| 17,0026,016,สิงหาคม ร. ศ. ๑๒๐ โดยเอกเทศเท่านั้น ฝ่ายพระพุทธจักร ได้ทรง | |
| 17,0026,017,พระราชดำริโดยพระราโชบาย จะให้วัดทั้งหลายได้มีผลประโยชน์เกิด | |
| 17,0026,018,ขึ้นในพระอารามและที่ธรณีสงฆ์นั้นเอง เพื่อเป็นเครื่องรักษาวัดให้ | |
| 17,0026,019,ทรงอยู่ได้ ในที่ไม่เป็นทำเล โปรดเกล้า ฯ ให้ตัดถนนข้าไป ทำให้ | |
| 17,0026,020,เป็นทำเล เมื่อที่เป็นทำเลแล้ว ทรงขวนขวายเพื่อให้ได้ทุนสำหรับ | |
| 17,0026,021,ทำการปลูกสร้าง และมีคนเช่นถือป้องกันสมบัติพระอารามมิให้ตกไป | |