|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
17,0020,001,<B>วุฑฺโฒ</B> ทรงพระเจริญด้วยพระชาติแล้ว แต่ดังนั้นยังทรงอ่อนน้อม
|
|
17,0020,002,แก่ท่านผู้เจริญด้วยวัย ดั่งทรงยกย่องพระราชวงศ์ผู้เจริญพระชนม-
|
|
17,0020,003,พรรษาไว้ในที่กุลเชฏฐ และทรงแสดงเคารพพิเศษตามสมควร นับ
|
|
17,0020,004,ว่า <B>กุเล เชฏฺาปจายี</B> ทรงอ่อนน้อมแก่ผู้ใหญ่ในราชตระกูล ข้อนี้
|
|
17,0020,005,เป็นวัตตบทของสัปปุริสบุคคล นับเป็นที่ ๒ รองมาตาปิตุอุปัฏฐานกิจ
|
|
17,0020,006,มาในภาษิตว่า
|
|
17,0020,007,<B>มาตาเปติภรํ ชนฺตุํ กุเล เชฏฺาปจายินํ
|
|
17,0020,008,สณฺหํ สขิสสมฺภาสํ เปสุเณยฺยปฺปหายินํ
|
|
17,0020,009,มจฺเฉรวินเย ยุตฺตํ สจฺจํ โกธาภิกุํ นรํ
|
|
17,0020,010,ตํ เว เทวา ตาวตึสา อาหุ สปฺปุริโส อิติ.</B>
|
|
17,0020,011,เทพเจ้าชั้นดาวดึงส์สวรรค์ ได้กล่าวเรียกนรชนผู้เป็นคนเลี้ยง
|
|
17,0020,012,มารดาบิดา สัมมาคารวะแก่ผู้ใหญ่ในตระกูล มีวาจาละเอียด เจรจา
|
|
17,0020,013,แต่ถ้อยคำอันจะนำให้เกิดมิตรสันถวะ เว้นคำส่อเสียดให้เขาแตกร้าว
|
|
17,0020,014,ประกอบตนในอุบายเครื่องบำบัดมัจฉริยโทษ ตั้งอยู่ในสัตย์ในธรรม
|
|
17,0020,015,ครอบงำความโกรธเสียได้ ว่าเป็นสัปบุรุษ ดั่งนี้. อนึ่ง พระบรม
|
|
17,0020,016,วงศานุวงศ์ที่ทรงเจริญพระชนมายุกว่า และข้าทูลละอองธุลีพระบาท
|
|
17,0020,017,ผู้เจริญพระวยายุกาล สมเด็จบรมพิตรพระราชสมภารเจ้า พระราชทาน
|
|
17,0020,018,เงินตรากับผ้ารดน้ำเสมอมา ข้อนี้อนุโลมเข้าในอปจายนธรรม มาใน
|
|
17,0020,019,คำประพันธ์ว่า
|
|
17,0020,020,<B>เย วุฑฺฒมปจายนฺติ นรา ธมฺมสฺส โกวิทา</B>.
|
|
|