| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 15,0028,001,<B>๗๙. เย สนฺตจิตฺตา นิปกา สติมนฺโต จ ฌายิโน | |
| 15,0028,002,สมฺมา ธมฺมํ วิปสฺสนฺติ กาเมสุ อนเปกฺขิโน.</B> | |
| 15,0028,003,ผู้มีจิตสงบ มีปัญญาเครื่องรักษาตัว มีสติ เป็นผู้เพ่งพินิจ | |
| 15,0028,004,ไม่เยื่อใยในกาม ย่อมเห็นธรรมโดยชอบ. | |
| 15,0028,005,( พุทฺธ ) ขุ. อิติ. ๒๕/๒๖๐. | |
| 15,0028,006,<B>๘๐. โย จ ปปฺจํ หิตฺวาน นิปฺปปฺจปเท รโต | |
| 15,0028,007,อาราธยิ โส นิพฺพานํ โยคกุเขมํ อนุตฺตรํ.</B> | |
| 15,0028,008,ผู้ใดละปปัญจธรรมที่ทำให้เนิ่นช้าได้แล้ว ยินดีในธรรมที่ไม่มี | |
| 15,0028,009,สิ่งทำให้เนิ่นช้า ผู้นั้นก็บรรลุพระนิพพานอันปลอดจากโยคะ ไม่มี | |
| 15,0028,010,ธรรมอื่นยิ่งกว่า. | |
| 15,0028,011,( สารีปุตฺต ) องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๓๒๙. | |
| 15,0028,012,<B>๘๑. สกํ หิ ธมฺมํ ปริปุณฺณมาหุ | |
| 15,0028,013,อฺสฺส ธมฺมํ ปน หีนมาหุ | |
| 15,0028,014,เอวมฺปิ วิคฺคยฺห วิวาทยนฺติ | |
| 15,0028,015,สกํ สกํ สมฺมติมาหุ สจฺจํ.</B> | |
| 15,0028,016,"สมณพราหมณ์บางเหล่ากล่าวธรรมของตนว่าบริบูรณ์, แต่" | |
| 15,0028,017,"กล่าวธรรมของผู้อื่นว่าเลว ( บกพร่อง ), เขาย่อมทะเลาะวิวาทกัน" | |
| 15,0028,018,แม้ด้วยเหตุนี้ เพราะต่างก็กล่าวข้อสมมติของตน ๆ ว่าเป็นจริง. | |
| 15,0028,019,( พุทฺธ ) ขุ. สุ. ๒๕/๕๑๑. ขุ. มหา. ๒๙/๓๘๓. | |