| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 15,0017,001,<B>๔๒. ทุนฺนิคฺคหสฺส ลหุโน ยตฺถ กามนิปาติโน | |
| 15,0017,002,จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ.</B> | |
| 15,0017,003,การฝึกจิตที่ข่มยาก ที่เบา มักตกไปในอารมณ์ที่น่าใคร่ เป็น | |
| 15,0017,004,"ความดี, ( เพราะว่า ) จิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้." | |
| 15,0017,005,( พุทฺธ ) ขุ. ธ. ๒๕/๑๙. | |
| 15,0017,006,<B>๔๘. ปทุฏฺจิตฺตสฺส น ผาติ โหติ | |
| 15,0017,007,น จาปิ นํ เทวตา ปูชยนฺติ | |
| 15,0017,008,โย ภาตรํ เปตฺติกํ สาปเตยฺยํ | |
| 15,0017,009,อวฺจยี ทุกฺกฏกมฺมการี.</B> | |
| 15,0017,010,ผู้ใดทำกรรมชั่ว ล่อลวงเอาทรัพย์สมบัติพี่น้องพ่อแม่ ผู้นั้นมีจิต | |
| 15,0017,011,ชั่วร้าย ย่อมไม่มีความเจริญ แม้เทวดาก็ไม่บูชาเขา. | |
| 15,0017,012,( นทีเทวตา ) ขุ. ชา. ติก. ๒๗/๑๒๐. | |
| 15,0017,013,<B>๔๙. ภิกฺขุ สิยา ฌายิ วิมุตฺตจิตฺโต | |
| 15,0017,014,อากงฺเข เว หทยสฺสานุปตฺตึ | |
| 15,0017,015,โลกสฺส ตฺวา อุทยพฺพยฺจ | |
| 15,0017,016,สุเจตโส อนิสฺสิโต ตทานิสํโส.</B> | |
| 15,0017,017,ภิกษุเพ่งพินิจ มีจิตหลุดพ้น รู้ความเกิดและความเสื่อมแห่ง | |
| 15,0017,018,โลกแล้ว มีใจดี ไม่ถูกกิเลสอาศัย มีธรรมนั้นเป็นอานิสงส์ พึงหวัง | |
| 15,0017,019,ความบริสุทธิ์แห่งใจได้. | |
| 15,0017,020,( เทวปุตฺต ) สํ. ส. ๑๔/๗๓. | |