|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
14,0049,001,เพื่อเข้าสิง. อาตฺมนฺ นั้น ท่องเที่ยวไป ในที่สุด ย่อมถึงความบริสุทธิ์
|
|
14,0049,002,"จากบาปด้วยประการทั้งปวง ได้ชื่อว่า ""มหาตฺมนฺ"" เทียบกับมคธ"
|
|
14,0049,003,"ว่า "" มหตฺตา"" แปลว่า ""อัตตาใหญ่."" ศัพท์มคธนี้มาในคาถานิคม"
|
|
14,0049,004,แห่งธัมมคารวสูตร จตุกกังคุดร ว่า
|
|
14,0049,005,<B>ตสฺมา หิ อตฺตกาเมน มหตฺตมภิกงฺขตา
|
|
14,0049,006,สทฺธมฺโม ครุกาตพฺโพ สรํ พุทฺธาน สาสนํ.</B><SUP>๑</SUP>
|
|
14,0049,007,เพราะเหตุนั้นแล ผู้รักตนจำนงมหัตตา มาระลึกถึงคำสอน
|
|
14,0049,008,แห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงทำเคารพพระสัทธรรม.
|
|
14,0049,009,แต่แปลบทมหัตตาว่า ประโยชน์ใหญ่บ้าง ความเป็นใหญ่บ้าง
|
|
14,0049,010,อย่างต้นความไม่ได้กับพยัญชนะ อย่างหลังตามพยัญชนะเป็นมหัตตะ
|
|
14,0049,011,"ก็ได้ แต่ความเข้ากับพากย์ไม่สนิท. อีกศัพท์หนึ่งคือ ""มหคฺคตํ"""
|
|
14,0049,012,ที่แปลว่า ถึงความเป็นใหญ่ บางทีเลียนศัพท์นี้ก็ได้ แต่มีอธิบาย
|
|
14,0049,013,ต่างว่า ได้แก่จิตและสัมปยุตด้วยฌาน. ศัพท์นี้มาในนิเทศแห่ง
|
|
14,0049,014,"จิตตานุปัสสนาในมหาสติปัฏฐานสูตรว่า <B>""มหคฺคตํ วา จิตฺตํ"
|
|
14,0049,015,"มหคฺคตํ จิตฺตนฺติ ปชานาติ""</B> ภิกษุย่อมรู้ชัดซึ่งจิตเป็นมหรคตก็มี"
|
|
14,0049,016,"ว่าจิตเป็นมหรคต. <B>""มหาตฺมนฺ""</B> นี้ จุติจากร่างที่สุดแล้ว ย่อม"
|
|
14,0049,017,"กลับเข้าหา <B>""ปรมาตฺมนฺ""</B> อันเป็นต้นเดิม เป็นอยู่ยืนที่ ไม่จุติอีก"
|
|
14,0049,018,"นี้เป็นที่สุดแห่งสงสารของเขา เรียกว่า <B>""นิรฺวาณมฺ""</B> แปลอย่าง"
|
|
14,0049,019,"เดียวกับนิพพานของเรา. เขามีปกรณ์ชื่อ <B>""นิรฺวาณปุราณมฺ""</B>"
|
|
14,0049,020,ไม่เคยอ่าน ดูทีได้กันกับมหาสาวกนิพพานของเรา. นิพพานมีชื่อเรียกใน
|
|
|