|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
14,0036,001,๔. วิสุทธิ ความหมดจด
|
|
14,0036,002,อุทเทส
|
|
14,0036,003,<B>๑. ปญฺาย ปริสุชฺฌติ.</B>
|
|
14,0036,004,ย่อมหมดจดด้วยปัญญา.
|
|
14,0036,005,ยกฺขสํยุตฺต สคาถวคฺค.<SUP>๑</SUP>
|
|
14,0036,006,<B>๒. เอส มคฺโค วิสุทฺธิยา.</B>
|
|
14,0036,007,นั่น [คือนิพพิทา] เป็นทางแห่งวิสุทธิ.
|
|
14,0036,008,มคฺควคฺค ธมฺมปท.<SUP>๒</SUP>
|
|
14,0036,009,<B>พรรณนาความ</B>
|
|
14,0036,010,ลัทธิพราหมณ์ถือว่า บาปที่ทำแล้วอาจลอยเสียด้วยทำพิธีเมื่อ
|
|
14,0036,011,อาบน้ำ เช่นเดียวกับชำระมลทินกายด้วยอาบน้ำโดยปกติ และลัทธิ
|
|
14,0036,012,คริสตังถือว่า อ้อนวอนพระเจ้าเพื่อโปรดยกประทานได้อยู่ เช่นเดียว
|
|
14,0036,013,กับพระเจ้าแผ่นดิน โปรดยกโทษพระราชาทานแก่คนผู้ทำผิด ให้พ้น
|
|
14,0036,014,พระราชอาญา ฝ่ายพระพุทธศาสนาถือว่า
|
|
14,0036,015,<B>อตฺตนา ว กตํ ปาปํ อตฺตนา สงฺกิลิสฺสติ
|
|
14,0036,016,อตฺตนา อกตํ ปาปํ อตฺตนา ว วิสุชฺฌติ
|
|
14,0036,017,สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ นาญฺโ อญฺํ วิโสธเย.</B><SUP>๓</SUP>
|
|
14,0036,018,ทำบาปเอง ย่อมเศร้าหมองเอง ไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจด
|
|
14,0036,019,เอง ความหมดจดและความเศร้าหมองเป็นเฉพาะตัว คนอื่นยังคน
|
|
|