| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 14,0017,001,"ในอนัตตลักขณสูตรว่า ""ถ้าปัญจขันธ์จักเป็นอัตตาแล้วไซร้ ปัญจขันธ์ " | |
| 14,0017,002,ไม่พึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และจะพึงได้ในปัญจขันธ์ตามปรารถนาว่า ขอ | |
| 14,0017,003,ปัญจขันธ์ของเราเป็นอย่างนี้เถิด อย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย เหตุใด ปัญจ- | |
| 14,0017,004,ขันธ์เป็นอนัตตา เหตุนั้น ปัญจขันธ์จึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และไม่ | |
| 14,0017,005,"ได้ในปัญจขันธ์ตามปรารถนาอย่างนี้.""" | |
| 14,0017,006,<B>๒. ด้วยแย่งต่ออัตตา</B> ดังแสดงในอนัตตาลักขณสูตรนั้นว่า | |
| 14,0017,007,"""ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือ" | |
| 14,0017,008,"หนอ เพื่อตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นตัวของเรา.""" | |
| 14,0017,009,<B>๓. ด้วยความเป็นสภาพหาเจ้าของมิได้</B> ดังแสดงในสูตร | |
| 14,0017,010,"ทั้งหลาย มีอนัตตลักขณสูตรนั้นเป็นต้น ว่า <B>""เนตํ มม""</B> นั่นมิใช่" | |
| 14,0017,011,"ของเรา <B>""เนโสหมสฺมิ""</B> นั่นมิใช่เรา <B>""น เมโส อตฺตา""</B> นั่น" | |
| 14,0017,012,มิใช่ตัวของเรา. | |
| 14,0017,013,<B>๔. ด้วยความเป็นสภาพสูญ</B> คือว่างหรือหายไป ดังแสดง | |
| 14,0017,014,ในพุทธภาษิตพยากรณปัญหาแห่งโมฆราชมาณพ ในปารายนวรรค | |
| 14,0017,015,สุตตนิบาตว่า | |
| 14,0017,016,<B>สุญฺโต โลกํ อเวกฺขสฺสุ โมฆราช สทา สโต | |
| 14,0017,017,อตฺตานุทิฏฺึ อูหจฺจ เอวํ มจฺจุตฺตโร สิยา | |
| 14,0017,018,เอวํ โลกํ อเวกฺขนฺตํ มจฺจุราชา น ปสฺสติ.</B><SUP>๑</SUP> | |
| 14,0017,019,โมฆราช ! ท่านจงมีสติทุกเมื่อ เล็งเห็นโลกโดยความเป็นของ | |
| 14,0017,020,สูญ ถอนอัตตานุทิฏฐิ คือความตามเห็นว่าเป็นอัตตาเสีย เช่นนี้ | |
| 14,0017,021,ท่านพึงเป็นผู้ข้ามพ้นมฤตยุราชเสียได้ มฤตยุราชย่อมไม่แลเห็นชน | |