dhamma-scholar-book / 14 /140012.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
14,0012,001,<B>ทุกฺขตา</B> ความเป็นทุกข์แห่งสังขาร ย่อมกำหนดเห็นด้วย
14,0012,002,ทุกข์อย่างนี้ :-
14,0012,003,<B>๑. สภาวทุกข์ หรือทุกข์ประจำสังขาร</B> คือ ชาติ ชรา มรณะ.
14,0012,004,<B>๒. ปกิณณกทุกข์ หรือทุกข์จร</B> คือ โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ
14,0012,005,โทมนัส อุปายาส.
14,0012,006,สองหมวดนี้ แสดงไว้ในบาลีทั่วไป ส่วนในนิเทศแห่งทุกข-
14,0012,007,อริยสัจ แสดงทุกข์หมวดที่ ๒ เพิ่มออกไปอีก คือประจวบด้วยคน
14,0012,008,หรือสิ่งอันไม่เป็นที่รัก พรากจากคนหรือสิ่งอันเป็นที่รัก ปรารถนา
14,0012,009,ไม่ได้สมหวัง.
14,0012,010,ทุกข์หมวดที่ ๑ ดูเหมือนท่านหมายความดังนี้ การคลอด
14,0012,011,จากครรภ์มารดา ที่เห็นว่าเด็กได้ความลำบากอย่างไร น่ากลัว
14,0012,012,เป็นอันตรายอย่างไร เป็นชาติทุกข์ ความทรุดโทรมแห่งสังขารทำ
14,0012,013,ความเป็นไปให้ลำบาก เป็นชราทุกข์ ความสิ้นชีวิตมีเวทนากล้า
14,0012,014,แข็งนำหน้า เป็นมรณทุกข์. ฝ่ายพวกนักธรรมเข้าใจชาติทุกข์กว้าง
14,0012,015,ออกไปว่า ทุกข์อันซัดได้ว่ามีชาติเป็นมูลแล้ว จัดว่าเป็นชาติทุกข์
14,0012,016,ได้ทั้งนั้น ความเข้าใจอย่างนี้ สมด้วยทุกข์อันกล่าวรวบยอด ดังจัก
14,0012,017,แสดงข้างหน้า ขัดต่อทุกข์อันแจกเป็นประเภท. มักเข้าใจมรณะว่า
14,0012,018,เป็นทุกข์ เพราะเป็นภัยน่าหวั่นหวาด.
14,0012,019,ทุกข์หมวดที่ ๒ นอกจากทุกข์เป็นส่วนเจตสิก ที่กล่าวทั่วไป
14,0012,020,ในบาลี เกิดเพราะพรากจากปิยารมณ์หรือมิได้สมหวัง ที่กล่าวเพิ่ม
14,0012,021,ในนิเทศแห่งทุกขอริยสัจ ดังจะจัดเข้าหมวด จัดทุกข์เกิดเพราะ