| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0005,001,พระปฐมสังคายนาย | |
| 12,0005,002,กล่าวความจำเดิมแต่เมื่อ ถวายพระเพลิงพุทธสรีระเสร็จแล้ว | |
| 12,0005,003,พระมหากัสสประลึกขึ้นมาถึงถ้อยคำสุภัททภิกษุผู้บวชต่อแก่ กล่าว | |
| 12,0005,004,จ้วงจาบพระธรรมวินัย ครั้งเดินทางมาจากเมืองปาวาย คราว | |
| 12,0005,005,ปรินิพพานใหม่เพียง ๗ วันเท่านั้น ก็เกิดสังเวชใจ จึงรำพึงไปว่า | |
| 12,0005,006,สักหน่อยพวกภิกษุอลัชชีผู้ไม่มีอาย จะสำคัญเห็นไปว่าพระศาสนา | |
| 12,0005,007,หาครูอาจารย์มิได้แล้ว ก็จะฝ่าฝืนพุทธอาณา ยังพระสัทธรรมให้ | |
| 12,0005,008,อันตรธานเสียโดยพลัน เมื่อพระธรรมวินัยยังทรงอยู่ ก็เหมือนสมเด็จ | |
| 12,0005,009,พระบรมครูยังมีพระองค์ สมควรแท้จริงที่จะสังคายนานศาสนธรรม | |
| 12,0005,010,วางลงไว้ให้เป็นแบบฉบับจะได้ถาวรสิ้นกาลนาน ครั้นนึกขึ้นมาถึง | |
| 12,0005,011,อุปการของสมเด็จพระบรมครูอันมีแก่อาตมา ก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ | |
| 12,0005,012,อันตนจะพึงกระทำ จึงแจ้งความดำริแก่พระสงฆ์ และชวนให้ปลงใจ | |
| 12,0005,013,ช่วยกันทำสังคายนาย. ภิกษุทั้งหลายก็อำนวยตาม ขอให้พระเถรเจ้า | |
| 12,0005,014,จัดเลือกหาภิกษุผู้จะกระทำ พระเถรเจ้าเลือกล้วนแล้วแต่พระอรหันต- | |
| 12,0005,015,เจ้าผู้ได้ปฏิสัมภิทาแตกฉานในห้องพระไตรปิฎก อันได้รับความยกย่อง | |
| 12,0005,016,ของสมเด็จพระศาสดา คณนาได้ ๕๐๐ หย่อนพระองค์หนึ่ง เพื่อ | |
| 12,0005,017,ไว้ช่องแก่พระอานนท์. ครั้นจะเลือกเข้าแต่ต้นก็เกรงปรัปปวาท เหตุ | |
| 12,0005,018,พระอานนท์นั้นยังเป็นเสขะไม่จบกิจ ครั้นจะเว้นเสียทีเดียวเล่า พระ | |
| 12,0005,019,เถรเจ้าก็เป็นคลังพระสัทธรรมใหญ่ ได้เคยได้รับพระพุทธฎีกาเนือง ๆมา. | |