| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 09,0044,001,อาหาร ๔ | |
| 09,0044,002,กวฬิงการาหาร อาหารคือคำข้าว | |
| 09,0044,003,ผัสสาหาร อาหารคือผัสสะ | |
| 09,0044,004,มโนสัญเจตนาหาร อาหารคือมโนสัญเจตนา | |
| 09,0044,005,วิญญาณาหาร อาหารคือวิญญาณ. | |
| 09,0044,006,ม. มู. ๑๒/๘๙. | |
| 09,0044,007,อธิบาย: ธรรมอันได้ชื่อว่าอาหารนั้น เพราะเป็นปัจจัยนำผล | |
| 09,0044,008,มา. อาหารชนิดที่กลืนกินนั้น ย่อมเลี้ยงร่างกายให้เป็นไป. ผัสสะ | |
| 09,0044,009,นั้น หมายเอาความประจวบกันแห่งอายตนะภายในภายนอก และ | |
| 09,0044,010,วิญญาณ เป็นปัจจัยแห่งเจตสิกอันจะพึงเกิดโดยวิถี มีเวทนาเป็นต้น. | |
| 09,0044,011,มโนสัญเจตนานั้น หมายเอาความจงใจ เป็นปัจจัยแห่งการทำ | |
| 09,0044,012,การพูด การคิด ซึ่งจัดเป็นกรรม. วิญญาณ มีวิภาคเป็น ๒ | |
| 09,0044,013,วิถีวิญญาณ ได้แก่จิตในแถว เกิดทางทวาร ๖ ปฏิสนธิวิญญาณ | |
| 09,0044,014,ได้แก่วิญญาณในปฏิสนธิแรกเกิด. วิถีวิญญาณ เป็นอันกล่าวถึง | |
| 09,0044,015,ในผัสสาหารแล้ว โดยเอกเสสนัย น่าจะได้แก่ปฏิสนธิวิญญาณอัน | |
| 09,0044,016,เป็นปัจจัยแห่งนามรูป กล่าวโดยสมมติ คือ อัตตภาพข้างหน้าอัน | |
| 09,0044,017,จะเจริญขึ้นโดยลำดับ ได้ในองค์แห่งปฏิจจสมุปบาท วิญฺาณปจฺจยา | |
| 09,0044,018,นามรูปํ ซึ่งแปลว่า นามรู้ย่อมเกิดมีเพราะวิญญาณเป็นปัจจัย. | |