|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
08,0045,001,<B>๑๓๓. โย จ สีลญฺจ ปญฺฺจ สุตญฺจตฺตนิ ปสฺสติ
|
|
08,0045,002,อุภินฺนมตฺถํ จรติ อตฺตโน จ ปรสฺส จ.</B>
|
|
08,0045,003,ผู้ใดเห็นศีล ปัญญา และสุตะ ในตน. ผู้นั้นย่อมประพฤติ
|
|
08,0045,004,ประโยชน์ตนและผู้อื่นทั้ง ๒ ฝ่าย.
|
|
08,0045,005,(โพธิสตฺต) ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๗/๒๒๑.
|
|
08,0045,006,<B>๑๓๔. โย จ เมตฺตํ ภาวยติ อปฺปมาณํ ปฏิสฺสโต
|
|
08,0045,007,ตนู สํโยชนา โหนฺติ ปสฺสโต อุปธิกฺขยํ.</B>
|
|
08,0045,008,"ผู้ใดมีสติเฉพาะหน้า เจริญเมตตาไม่มีประมาณ, สังโยชน์"
|
|
08,0045,009,ของผู้เห็นความสิ้นแห่งอุปธินั้น ย่อมเบาบาง.
|
|
08,0045,010,(พุทฺธ) องฺ. อฏฺก. ๒๓/๑๕๒.
|
|
08,0045,011,<B>๑๓๕. โย ทนฺธกาเล ตรติ ตรณีเย จ ทนฺธเย
|
|
08,0045,012,อโยนิโส สํวิธาเนน พาโล ทุกฺขํ นิคจฺฉติ.</B>
|
|
08,0045,013,"ผู้ใดย่อมรีบในกาลที่ควรช้า และช้าในกาลที่ควรรีบ, ผู้นั้น"
|
|
08,0045,014,เป็นคนเขลา ย่อมถึงทุกข์ เพราะการจัดทำโดยไม่แยบคาย.
|
|
08,0045,015,(สมฺภูตเถร) ขุ. เถร. ๒๖/๓๑๓.
|
|
|