|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
08,0039,001,<B>๑๑๕. น เว อนตฺถกุสเลน อตฺถจริยา สุขาวหา
|
|
08,0039,002,หาเปติ อตฺถํ ทุมฺเมโธ กปิ อารามิโก ยถา.</B>
|
|
08,0039,003,การบำเพ็ญประโยชน์โดยไม่ฉลาดในประโยชน์ ก็นำความสุข
|
|
08,0039,004,"มาให้ไม่ได้เลย, ผู้มีปัญญาทรามย่อมพร่าประโยชน์ ดุจลิงเฝ้าสวน"
|
|
08,0039,005,ฉะนั้น.
|
|
08,0039,006,(โพธิสตฺต) ขุ. ชา เอก. ๒๗//๑๕.
|
|
08,0039,007,<B>๑๑๖. น หิ สพฺเพสุ าเนสุ ปุริโส โหติ ปณฺฑิโต
|
|
08,0039,008,อิตฺถีปิ ปณฺฑิตา โหติ ตตฺถ ตตฺถ วิจกฺขณา.</B>
|
|
08,0039,009,"บุรุษจะเป็นบัณฑิตในที่ทั้งปวงก็หาไม่, แม้สตรีก็เป็นบัณฑิตมี"
|
|
08,0039,010,ปัญญาเฉียบแหลมในที่นั้น ๆ ได้เหมือนกัน.
|
|
08,0039,011,(เทวดา) ขุ. ชา. อฏฺก. ๒๗/๒๔๑.
|
|
08,0039,012,<B>๑๑๗. นินฺทาย นปฺปเวเธยฺย
|
|
08,0039,013,น อุณฺณเมยฺย ปสํสิโต ภิกฺขุ
|
|
08,0039,014,โลกํ สห มจฺฉริเยน
|
|
08,0039,015,โกธํ เปสุณิยญฺจ ปนุเทยฺย.</B>
|
|
08,0039,016,ภิกษุไม่ควรหวั่นไหวเพราะนินทา ได้รับสรรเสริญ ก็ไม่ควร
|
|
08,0039,017,เหิมใจ พึงบรรเทาความโลภกับความตระหนี่ ความโกรธ และความ
|
|
08,0039,018,ส่อเสียดเสีย.
|
|
08,0039,019,"(พุทฺธ) ขุ. สุ. ๒๕/๕๑๖. ขุ. มหา. ๒๙/๔๖๔,๔๖๖."
|
|
|