| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 08,0030,001,<B>๘๘. ยญฺหิ กิจฺจํ ตทปวิทฺธํ อกิจฺจํ ปน กยีรติ | |
| 08,0030,002,อุนฺนฬานํ ปมตฺตานํ เตสํ วฑฺฒนฺติ อาสวา.</B> | |
| 08,0030,003,คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ เมื่อเขาถือตัว | |
| 08,0030,004,มัวประมาท อาสวะย่อมเจริญ. | |
| 08,0030,005,(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๕๔. | |
| 08,0030,006,<B>๘๙. โย จ ปุพฺเพ ปมชฺชิตฺวา ปจฺฉา โส นปฺปมชฺชติ | |
| 08,0030,007,โสมํ โลกํ ปภาเสติ อพฺภา มุตฺโต ว จนฺทิมา.</B> | |
| 08,0030,008,เมื่อก่อนประมาท ภายหลังไม่ประมาท เขาชื่อว่ายังโลกนี้ให้ | |
| 08,0030,009,สว่าง เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น. | |
| 08,0030,010,(องฺคุลิมาลเถร) ม. ม. ๑๓/๔๘๖. | |
| 08,0030,011,๑๒. ปาปวรรค คือ หมวดบาป | |
| 08,0030,012,<B>๙๐. อิธ โสจติ เปจฺจ โสจติ ปาปการี อุภยตฺถ โสจติ | |
| 08,0030,013,โส โสจติ โส วิหญฺติ ทิสฺวา กมฺมกิลิฏฺมตฺตโน.</B> | |
| 08,0030,014,ผู้ทำบาป ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ ละไปแล้วก็เศร้าโศก ชื่อว่า | |
| 08,0030,015,"เศร้าโศกในโลกทั้งสอง, เขาเห็นกรรมอันเศร้าหมองของตน จึง" | |
| 08,0030,016,เศร้าโศกและเดือดร้อน. | |
| 08,0030,017,(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๑๗. | |