|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
08,0002,001,๒. อัปปมาทวรรค คือ หมวดไม่ประมาท
|
|
08,0002,002,<B>๔. อปฺปมตฺโต ปมตฺเตสุ สุตฺเตสุ พหุชาคโร
|
|
08,0002,003,อพลสฺสํว สีฆสฺโส หิตฺวา ยาติ สุเมธโส.</B>
|
|
08,0002,004,คนมีปัญญาดี ไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท มักตื่นในเมื่อ
|
|
08,0002,005,ผู้อื่นหลับ ย่อมละทิ้ง (คนโง่) เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว ทิ้งม้าไม่มีกำลัง
|
|
08,0002,006,ไปฉะนั้น.
|
|
08,0002,007,"(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๑๘,๑๙."
|
|
08,0002,008,<B>๕. อุฏฺานวโต สติมโต สุจิกมฺมสฺส นิสมฺมการิโน
|
|
08,0002,009,สญฺตสฺส จ ธมฺมชีวิโน อปฺปมตฺตสฺส ยโสภิวฑฺฒติ.</B>
|
|
08,0002,010,ยศย่อมเจริญ แก่ผู้มีความหมั่น มีสติ มีการงานสะอาด
|
|
08,0002,011,ใคร่ครวญแล้วทำ ระวังดีแล้ว เป็นอยู่โดยธรรม และไม่ประมาท.
|
|
08,0002,012,(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๑๘.
|
|
08,0002,013,<B>๖. มา ปมาทมนุญฺเชก มา กามรติสนฺถวํ
|
|
08,0002,014,อปฺปมตฺโต หิ ฌายนฺโต ปปฺโปติ ปรมํ สุขํ.</B>
|
|
08,0002,015,อย่ามัวแต่ประมาท อย่ามัวแต่สนิทชิดชอบในกาม เพราะผู้ไม่
|
|
08,0002,016,ประมาท พิจารณาอยู่ ย่อมถึงบรมสุข.
|
|
08,0002,017,(พุทธ) สํ. ส. ๑๕/๓๖.
|
|
|