dhamma-scholar-book / 06 /060045.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
06,0045,001,๔. ทำร้ายด้วยวิชา ตัวอย่างในอรรถกถา เช่นภิกษุร่ายมนต์
06,0045,002,อาคมต่าง ๆ ใช้ภูตใช้ผีเพื่อทำให้ผู้อื่นเจ็บตาย. ตัวอย่างที่จะพึงเห็น
06,0045,003,ในบัดนี้ เช่นฆ่าด้วยกำลังไฟฟ้า ซึ่งประกอบให้มีขึ้นด้วยอำนาจ
06,0045,004,ความรู้.
06,0045,005,๕. ทำร้ายด้วยฤทธิ์ ตัวอย่างในอรรถกถา เช่นภิกษุมีตาเป็น
06,0045,006,อาวุธ ดังกล่าวว่าเป็นคุณสมบัติของพระยม และโกรธถลึงตา
06,0045,007,แลดูผู้อื่นด้วยหมายจะให้ตาย. ตัวอย่างในบัดนี้ยังหาไม่ได้ชัด แต่เพราะ
06,0045,008,พิษงู ก็เรียกว่าฤทธิ์นาค ปล่อยสัตว์มีพิษเช่นงูให้กัด หรือปล่อย
06,0045,009,สัตว์ร้ายเช่นเสือให้กัด ตลอดถึงเอาพิษของสัตว์ฉีดเข้าในเส้นโลหิต
06,0045,010,เพื่อให้ตาย จัดเข้าได้ในบทนี้กระมัง ทั้งไม่ซ้ำกับบทก่อน ๆ ด้วย.
06,0045,011,แปลกจากบทวางไว้ทำร้าย เพราะไม่ใช่ของประกอบขึ้นด้วยอำนาจความรู้
06,0045,012,ใช้ฤทธิ์คือกำลังอันมีอยู่โดยธรรมดาของสัตว์.
06,0045,013,ไม่ใช่แต่เพียงจะทำเอง ใช้ผู้อื่นให้ทำประโยคเหล่านี้ ก็ชื่อว่า
06,0045,014,พรากชีวิตมนุษย์เหมือนกัน. เหตุนั้น อาบัติในสิกขาบทนี้จึงเป็น
06,0045,015,สาณัตติกะ ต้องเพราะใช้เขาด้วย. อธิบายในบทนี้ พึงเทียบเคียง
06,0045,016,กับนัยอันกล่าวแล้วในอทินนาทานนั้นเถิด.
06,0045,017,ใช่แต่เท่านั้น ภิกษุมีอำนาจเอาศัสตราวุธหรือของอย่างอื่นส่งให้
06,0045,018,หรือวางไว้แก่มนุษย์ที่ตนปรารถนาจะให้ตาย และบังคับให้เขาฆ่า
06,0045,019,ตนเอง เช่นมีในเรื่องจีนก็ดี หรือเห็นสหายมีทุกข์ร้อนเหลือแก้ หรือ
06,0045,020,เจ็บหนักเสวยเวทนากล้าแข็ง มีใจสงสาร ปรารถนาจะให้พ้นทุกข์