| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 06,0010,001,เมื่อนั้น พระองค์จึงทรงบัญญัติสิกขาบท ห้ามความประพฤติเช่นนั้น | |
| 06,0010,002,เป็นอย่าง ๆ ไป เช่นพระธนียะถือเอาพระวาจาของพระเจ้าพิมพิสาร | |
| 06,0010,003,"ซึ่งเปล่งตามพระราชประเพณี เมื่อครั้งราชาภิเษกว่า ""หญ้าไม้และน้ำ " | |
| 06,0010,004,"เราให้แก่พวกสมณพราหมณ์ละ"" ดังนี้ เป็นเลศ ถือเอาไม้หลวงไป" | |
| 06,0010,005,ทำกุฎี ด้วยอ้างว่าได้รับพระราชทาน เมื่อเกิดเหตุนี้ขึ้น จึงทรงตั้ง | |
| 06,0010,006,พระบัญญัติห้ามอทินนาทาน. แม้อภิสมาจารก็ทรงวางไว้โดยนัยนั้น | |
| 06,0010,007,ครั้นตั้งพระบัญญัติขึ้นแล้ว แต่ยังไม่เหมาะด้วยประการใดประการหนึ่ง | |
| 06,0010,008,คือยังหลวมอยู่ ไม่พอจะห้ามความเสียหายนั้นได้ขาด เช่นนี้ทรงบัญญัติ | |
| 06,0010,009,ซ้ำรัดเข้าอีก เช่นทรงตั้งพระบัญญัติห้ามไม่ให้ล้างผลาญชีวิตมนุษย์ | |
| 06,0010,010,ยังไม่พอจะให้เข้าใจว่า ทรงห้ามตลอดถึงพรรณนาคุณแห่งความตาย | |
| 06,0010,011,หรือยังให้เขาฆ่าตัวเสียเอง จึงทรงบัญญัติซ้ำเติมความข้อนั้นเข้าด้วย | |
| 06,0010,012,หรือตึงเกินไป เช่นนี้ทรงบัญญัติซ้ำผ่อนให้เบาลง เช่นทรงตั้งพระบัญญัติ | |
| 06,0010,013,ห้ามไม่ให้อวดอุตตริมนุสสธรรมอันไม่มีจริง ข้อนี้กินความกว้างไปถึง | |
| 06,0010,014,การอวดด้วยสำคัญว่าได้บรรลุ แต่เป็นคุณที่ไม่มีจริง จึงทรงบัญญัติซ้ำ | |
| 06,0010,015,ยกผู้พูดด้วยสำคัญผิดดังนั้นเสีย ไม่ให้ต้องอาบัติ. พระบัญญัติที่ทรง | |
| 06,0010,016,ตั้งไว้แล้ว แม้ไม่เป็นไปสะดวก ก็ไม่ทรงถอนเสียทีเดียว คงเพิ่ม | |
| 06,0010,017,อนุบัญญัติ ดัดแปลงไปเช่นนี้ บางทีจนเสียความมุ่งหมายเดิมก็มี | |
| 06,0010,018,เช่น ทรงตั้งพระบัญญัติห้ามไม่ให้นอนด้วยอนุปสัมบัน เพื่อจะกัน | |
| 06,0010,019,ชาวบ้านไม่ให้เห็นอาการวิปลาสของภิกษุในเวลานอนหลับ เมื่อมี | |
| 06,0010,020,สามเณรขึ้น สามเณรก็จัดว่า เป็นอนุปสัมบัน ไม่มีที่อยู่ จึงทรง | |
| 06,0010,021,ผ่อนให้นอนด้วยกันได้ไม่เกิน ๓ คืน คราวนี้ก็นอนกับชาวบ้านได้ | |