| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0015,001,ผิดไม่เคลื่อนคลาด เมื่อนั้น พึงลงความสันนิษฐานว่า นี้คำของพระผู้ | |
| 05,0015,002,มีพระภาคแน่แล้ว เธอผู้นี้รับมาด้วยดีไม่วิปริต อันนี้ความย่อใน | |
| 05,0015,003,มหาปเทส ที่อ้างใหญ่ ๔ อย่างฝ่ายพระสูตร. และเมื่อสมเด็จพระผู้มีพระ | |
| 05,0015,004,ภาคเสด็จอยู่ ณ อานันทเจดีย์นั้น ก็ได้ตรัสธรรมีกถาแสดงไตรสิกขา | |
| 05,0015,005,โดยนัยหนหลังเป็นพาหุลลกถามากกว่าธรรมมีกถาอื่น ตามสมควรแก่ | |
| 05,0015,006,เวไนยสัตว์และกาลสมัย. | |
| 05,0015,007,นายจุนทะ ถวายปัจฉิมบิณฑบาต | |
| 05,0015,008,เสด็จปาวานคร | |
| 05,0015,009,เมื่อพระองค์เสด็จอยู่ ณ โภคนคร สำราญพุทธอัธยาศัย กาล | |
| 05,0015,010,เดือน วัน ก็ล่วงไป ๆ ใกล้ถึงกำหนดซึ่งนิยมไว้เมื่อปลงอายุสังขารว่า | |
| 05,0015,011,ล่วงแต่นี้ไป ๓ เดือนนั้น สมเด็จพระโลกนาถ พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ | |
| 05,0015,012,พุทธบริวารเป็นอันมาก เสด็จพระพุทธดำเนินถึงเมืองปาวานคร เสด็จ | |
| 05,0015,013,ประทับอยู่ ณ อันพวันป่าไม้มะม่วงแห่งนายจุนทะ ผู้บุตรแห่งนายช่าง | |
| 05,0015,014,ทอง. ฝ่ายนายจุนทกัมมารบุตร ได้ยินข่าวพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จ | |
| 05,0015,015,มาถึงเมืองปาวาแล้ว บัดนี้เสด็จอยู่ ณ ป่าไม้มะม่วงแห่งเรา จึงไปยัง | |
| 05,0015,016,ที่เฝ้า ถวายอภิวาทบังคมพระโลกนาถแล้วนั่ง ณ ที่ควร สมเด็จพระผู้มี- | |
| 05,0015,017,พระภาคเจ้า ตรัสธรรมมีกถาให้นายจุนทกัมมารบุตรเห็นในทางกรรม | |
| 05,0015,018,และวิบาก ให้ถือเอามั่นซึ่งกุศลจริยา ให้กล้าหาญรื่นเริง ในธรรม- | |
| 05,0015,019,จริยาสัมมาปฏิบัติแล้ว นายจุนทกัมมารบุตรกราบทูลเชิญเสด็จ เพื่อ | |