| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 03,048,001,"อุทานในยามที่สุดว่า "" เมื่อใด ธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ " | |
| 03,048,002,"ผู้มีเพียรเพ่งอยู่, เมื่อนั้น พราหมณ์นั้นย่อมกำจัดมารและเสนาเสียได้" | |
| 03,048,003,"ดุจพระอาทิตย์อุทัยกำจัดมืด ทำอากาศให้สว่างฉะนั้น. "" " | |
| 03,048,004,ครั้นล่วง ๗ วันแล้ว เสด็จออกจากภายใต้ร่มไม้พระมหาโพธิ | |
| 03,048,005,นั้น ไปยังภายใต้ร่มไม้ไทร ซึ่งเป็นที่พักแห่งคนเลี้ยงแพะ อันได้ชื่อว่า | |
| 03,048,006,"' อชปาลนิโครธ ' อันตั้งอยู่ในบุรพทิศแห่งพระมหาโพธิ, ทรงนั่งเสวย" | |
| 03,048,007,วิมุตติสุข ๗ วัน. ครั้งนั้น พราหมณ์ผู้หนึ่ง มีชาติแห่งคนมักตวาดผู้ | |
| 03,048,008,"อื่นว่า ' หึ หึ ' เป็นปรกติ มายังที่นั้น, ทูลถามถึงพราหมณ์และธรรม" | |
| 03,048,009,"ซึ่งทำบุคคลให้เป็นพราหมณ์ว่า "" บุคคลชื่อว่าเป็นพราหมณ์ด้วยเหตุ" | |
| 03,048,010,"เพียงเท่าไร ? และธรรมอะไรทำบุคคลให้เป็นพราหมณ์ ? "" พระองค์" | |
| 03,048,011,"ตรัสตอบว่า "" พราหมณ์ผู้ใดมีบาปธรรมอันลอยเสียแล้ว ไม่มีกิเลส" | |
| 03,048,012,เป็นเครื่องขู่ผู้อื่นว่า ' หึ หึ ' เป็นคำหยาบ และไม่มีกิเลสอันย้อมจิต | |
| 03,048,013,ให้ติดแน่นดุจน้ำฝาด มีตนสำรวมแล้ว ถึงที่สุดจบเวทแล้ว มี | |
| 03,048,014,"พรหมจรรย์ได้อยู่เสร็จแล้ว, ผู้นั้น ไม่มีกิเลสเครื่องฟูขึ้นในโลกแม้น้อย" | |
| 03,048,015,"หนึ่ง ควรกล่าวถ้อยคำว่า ตนเป็นพราหมณ์โดยธรรม.<SUP>๑</SUP> "" พระสัมมา-" | |
| 03,048,016,สัมพุทธเจ้า ทรงแสดงสมณะและธรรมซึ่งทำบุคคลให้เป็นสมณะว่า | |
| 03,048,017,เป็นพราหมณ์ และธรรมที่ทำบุคคลให้เป็นพราหมณ์ในพระพุทธศาสนา | |
| 03,048,018,โดยโวหารพราหมณ์ ด้วยพระวาจานี้. | |
| 03,048,019,อธิบายว่า คนพวกหนึ่ง ถือตัวว่าเป็นเหล่ากอสืบเนื่องมาแต่ | |