| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 03,029,001,กล่าวถึงพระเจ้ามหาวิชิตราชทรงบูชายัญในกูฏทันตสูตร<SUP>๑</SUP>ฉะนั้น. เรื่องที่ | |
| 03,029,002,เล่ามานี้ ตั้งแต่ไปเที่ยวอาบน้ำจนถึงบูชายัญ มีในปกรณ์ของพวกถือ | |
| 03,029,003,"พระพุทธศาสนาแทบทั้งนั้น แต่กระจุยกระจาย, ไม่เคยรู้เรื่องในทาง" | |
| 03,029,004,อื่น คุมกันเข้าไม่ติด. | |
| 03,029,005,พระอรรถกถาจารย์ กล่าวถึงเรื่องพระมหาบุรุษทรงม้ากัณฐกะ | |
| 03,029,006,สีขาวออกผนวช เทียบกับท่านผู้ปรารถนาจักรพรรดิราชสมบัติยกทัพ | |
| 03,029,007,"ไปกับม้า เอาเทวดามาแห่แทนกองเสนา, เพื่อจะแสดงปฏิปทาทั้ง" | |
| 03,029,008,สองฝ่ายเป็นคู่กันดั่งกล่าวไว้ในคำทำนายมหาบุรุษลักษณะนั้น. เมื่อเอา | |
| 03,029,009,เทวดามาแห่ ก็จำจะต้องเสด็จออกอย่างเงียบในกลางคืน ไม่ให้ใครรู้ | |
| 03,029,010,อยู่เอง. | |
| 03,029,011,นายฉันนะนั้นมาปรากฏเป็นภิกษุในภายหลัง ถือว่าตัวเป็นข้า | |
| 03,029,012,เก่าแก่ ใครว่าไม่ฟัง เกิดความบ่อย ๆ อยู่มาจนถึงนิพพานสมัย | |
| 03,029,013,"พระศาสดาทรงหาวิธีทรมานอยู่เสมอ, ในครั้งนั้น ตรัสสั่งแนะสงฆ์" | |
| 03,029,014,ไว้ให้ลงพรหมทัณฑ์ คือ อย่างให้ใครว่ากล่าว ปล่อยเสีย จะทำ | |
| 03,029,015,อะไรก็ช่าง<SUP>๒</SUP>; ด้วยอุบายนั้น พระฉันนะหายพยศ. เรื่องที่เล่า บ่งว่า | |
| 03,029,016,มีมูลอยู่. ส่วนคำของพระอาจารย์ผู้รจนาบาลีมัชฌิมนิกาย ดูเป็นที | |
| 03,029,017,แสดงว่า เสด็จออกบรรพชาซึ่งหน้า แย้งคำก่อนอยู่. ถ้าเสด็จหนี | |
| 03,029,018,"ออกไปในกลางคืน, และนครกบิลพัสดุ์ไม่ใหญ่โตหรือคับขัน ก็น่า" | |
| 03,029,019,"จะสำเร็จ, แต่ในท้องเรื่องติดขัดที่ไหน ท่านเอาเทวดาเข้าช่วย ก็ละ" | |
| 03,029,020,"ไปได้เหมือนกัน, แต่มีปัญหาว่า พระราชบิดาทรงทราบแล้ว เหตุ" | |