dhamma-scholar-book / 47 /470001.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.52 kB
Book,Page,LineNumber,Text
47,0001,001,อุปกรณ์กัมมัฏฐาน
47,0001,002,มหาสติปัฏฐานคิริมานนทสูตร
47,0001,003,นักธรรมและธรรมศึกษาชั้นเอก
47,0001,004,หัวใจสมถกัมมัฏฐาน
47,0001,005,มีพระบรมพุทโธวาทว่า <B>สมาธึ กิกฺขเว กเวถ สมาหิโต
47,0001,006,ยถาภูตํ ปชานาติ</B> แปลว่า ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจงยังสมาธิ
47,0001,007,ให้เกิด ชนผู้มีจิตเป็นสมาธิแล้ว ย่อมรู้ตามความเป็นจริง.
47,0001,008,อาการกายวาจาจะเป็นไปอย่างไร ย่อมสำเร็จมาจากใจเป็นผู้
47,0001,009,บัญชา ถ้าใจได้รับการอบรมดี ก็บังคับบัญชากายวาจาให้ดีไปตาม ถ้าใจ
47,0001,010,ชั่ว ก็บังคับบัญชาให้ชั่วไปตาม ใจเป็นใหญ่ ท่านจึงสอนให้ทำ
47,0001,011,สมาธิให้เกิด เมื่อใจเป็นสมาธิ แม้จะนำไปใช้นึกคิดอะไรก็ละเอียด
47,0001,012,สุขุม ย่อมรู้จักความเป็นจริงได้ดีกว่าผู้มีใจไม่เป็นสมาธิ ใจที่ไม่เป็น
47,0001,013,สมาธิบางคราวอาจทำให้เสียคนไปก็ได้ เช่นเป็นคนเสียสติ เพราะไม่มี
47,0001,014,อะไรเป็นเครื่องควบคุม.
47,0001,015,ในหัวใจสมถกัมมัฏฐานนี้ แต่ละข้อก็เป็นอุบายเครื่องอบรมจิต
47,0001,016,ให้เป็นสมาธิ ท่านยกขึ้นเป็นหัวข้อไว้ ๕ คือ :-
47,0001,017,๑. <B>กายคตาสติ</B>.
47,0001,018,๒. <B>เมตตา</B>.