dhamma-scholar-book / 33 /330041.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.79 kB
Book,Page,LineNumber,Text
33,0041,001,"๒. นิ่งเสียให้สงฆ์ลำบาก, สงฆ์สวด <B>วิเหสกกรรม.</B>"
33,0041,002,เมื่อสงฆ์สวดจบ อย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้ายังไม่ละ ต้องปาจิตตีย์.
33,0041,003,ถ้าสงฆ์ไม่สวด ภิกษุนั้นต้องดพียงทุกกฏ.
33,0041,004,ถ้าภิกษุไม่ตั้งใจจะกลบเกลื่อนหรือให้สงฆ์ลำบาก ไม่ต้องอาบัติ.
33,0041,005,<B>สิกขาบทที่ ๓ ติเตียนภิกาผู้ทำการสงฆ์.</B>
33,0041,006,คำว่า ติเตียน แบ่งเป็น ๒ คือ :-
33,0041,007,๑. <B>โพทะนา</B> ตั้งใจติเตียนต่อหน้าผู้อื่น.
33,0041,008,๒. <B>บ่นว่า</B> ไม่ตั้งใจจะให้ใครฟัง ติเตียนตามลำพัง ใคร
33,0041,009,ได้ยินก็ช่าง ไม่ได้ยินก็ช่าง.
33,0041,010,<B>อาบัติ-อนาบัติ</B>
33,0041,011,๑. โพทะนา หรือ บ่นว่า ซึ่งภิกษุผู้ได้รับสมมติทำการสงฆ์ถูก
33,0041,012,ต้อง ต่อหน้าภิกษุ ต้องปาจิตตีย์ ต่อหน้าอนุปสัมบัน ต้องทุกกฏ.
33,0041,013,๒. โพทะนา หรือ บ่นว่า ซึ่งภิกษุผู้อันสงฆ์มิได้สมมติ แต่ทำการ
33,0041,014,สงฆ์โดยถูกต้อง ต้องทุกกฏ แม้ถ้าโพทะนาบ่นว่า ผู้ทำการสงฆ์ไม่ถูก
33,0041,015,ต้อง โดยมุ่งจะให้ผู้ทำการสงฆ์เสียชื่อ ต้องทุกกฏ.
33,0041,016,๓. โพทะนา บ่นว่า ผู้ทำการสงฆ์ไม่ถูกต้อง โดยไม่มีเจตนาร้าย
33,0041,017,ไม่ต้องอาบัติ.
33,0041,018,<B>สิกขาบทที่ ๔ เอาของไปใช้ในกลางแจ้งแล้วไม่เก็บ.</B>
33,0041,019,๑. เตียง ตั่ง ฟูก เก้าอื้ของสงฆ์ ต้องปาจิตตีย์.