|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
33,0026,001,กัณฑ์ที่ ๖ นิสสัคคิยปาจิตตีย์
|
|
33,0026,002,จีวรวรรคที่ ๑
|
|
33,0026,003,<B>สิกขาบทที่ ๑ ทรงอติเรกจีวรได้เพียง ๑๐ วัน.</B>
|
|
33,0026,004,๑. กฐินเดาะ คือ กฐินสิ้นสุด ขาดสิทธิที่จะได้รับประโยชน์แห่ง
|
|
33,0026,005,การได้กรานกฐินด้วยเหตุ ๒ อย่าง คือ :-
|
|
33,0026,006,ก. สิ้นอาวาสปลิโพธ หมดห่วงการกลับวัด.
|
|
33,0026,007,ข. สิ้นจีวรปลิโพธ หมดห่วงในการทำจีวร.
|
|
33,0026,008,๒. <B>อติเรกจีวร</B> คือ จีวรที่เหลือจากไตรจีวร หรือ นอกจาก
|
|
33,0026,009,"อธิษฐานจีวร จีวรอธิษฐาน, หรือนอกจากไตรครอง."
|
|
33,0026,010,๓. ทรงอติเรกจีวร คือ ถือกรรมสิทธิ์ในอติเรกจีวร.
|
|
33,0026,011,๔. ทรงอติเรกจีวรไว้ได้ ๑๐ วันเป็นอย่างยิ่ง หมายความว่า ต้อง
|
|
33,0026,012,วิกัปต่อภิกษุอื่นก่อนหมดเขต ๑๐ วัน.
|
|
33,0026,013,๕. ถ้าล่วง ๑๐ วันไป หมายความว่า ถ้าไม่วิกัป ปล่อยให้อรุณ
|
|
33,0026,014,ที่ ๑๑ ขึ้น ก็ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
33,0026,015,๖. แต่ถ้าภิกษุอยู่จำพรรษาตลอด พรรษาไม่ขาด ได้ยืดเวลาออกไป
|
|
33,0026,016,"๑ เดือน คือแรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๑ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒, และถ้า"
|
|
33,0026,017,ได้กรานกฐิน ก็ยืดออกไปอีก ๔ เดือน คือแรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๒ ถึงขึ้น
|
|
33,0026,018,๑๕ ค่ำ เดือน ๔.
|
|
33,0026,019,๗. สิกขาบทนี้ เป็นอจิตตกะ แม้นับวันพลาดเกินกำหนด ก็ต้อง
|
|
33,0026,020,อาบัติ.
|
|
|